Mensenjacht in toeristisch Montana

Bij een boek van Burke weet je eigenlijk al van te voren – zoals bij Michael Connelly – dat je geld goed besteed is. Toch zijn er soms voorbeelden van beroemdheden in het genre, die even van de schrijf af zijn. In ieder geval is deze “literaire politieroman” minstens een geslaagde poging om de Amerikaanse staat Montana als natuurwonder aan te prijzen. Burke’s sprankelend taalgebruik laat mij daar bijna fysiek rondlopen en genieten van het overdonderende landschap. De beide bekende hoofdpersonen – het vriendenduo Dave Robicheaux en Clete Purcel – nemen (tijdelijk?) afscheid van Louisiana, en verblijven op de ranch van een vriend om ook de mentale gevolgen van de orkaan Katrina enigszins van zich af te schudden. Beiden mijmeren in deze thriller heel wat af.
Zoals de trouwe lezer terecht verwacht, dragen ze niet alleen een deel van het beschadigde verleden van New Orleans met zich mee. De duistere erfenis van Vietnam en zelfs van Irak is onverbrekelijk met de nachtmerries, gedachten en daden van enkele romanfiguren verbonden. De schildering van die extreem prachtige natuur vormt eigenlijk een symbiose met enkele extreme misdaden, waarmee het politieduo al gauw te maken krijgt. Het kleine ongemak van een kapot gereden vishengel wordt namelijk snel overschaduwd door twee brute moorden, zodat beiden het relaxen weer enige tijd kunnen opschorten.
Een rijke schakering aan gelittekende bijfiguren is ook deze keer weer uitstekend gekozen. Men ontmoet o.a een charismatische televisiedominee, een sadistische barkeeper, een geflipte cipier, een uitgebroken gevangene met muziektalent, een ex-militair, die in een oorlogshaard niet alleen fysiek beschadigd is en een uit zijn as verrezen gangster.
Oorlogstrauma’s zijn in de Amerikaanse samenleving en in de romans van Burke nooit ver weg. Het boeiende zit hem ook daarin, dat de gekwetste personages niet eendimensionaal neergezet worden, maar dat je als lezer alle kans krijgt om op zijn minst enig begrip en soms zelfs sympathie te ontwikkelen voor deze unieke parade van afwijkende personages. Allerlei praktische morele dilemma’s worden op een smaakvolle en ondogmatische wijze opgediend.
De beeldende en soms bloederige actie is ook ruim voorradig, zodat ik slechts met zeer grote moeite iets van kritiek kan geven: Sommige “eerste keer” lezers van James Lee zullen de regelmatig opduikende - soms iets over de top neergezette beschouwingen - in deze 440 bladzijden durende topthriller spanningsremmend vinden. Ook de grote finale - met een nieuwerwetse “shootout” - is misschien voorspelbaar, maar toch bevredigend genoeg om te betreuren, dat er aan dit kwaliteitsboek een einde gekomen is.