gedegen misdaadroman zonder hoogspanning

De auteur komt uit (vooral) de tv-journalistiek, en was vooral bekend wegens allerlei documentaires. Deze thriller is een ouder werk van Kanger, dat al in 2004 in Zweden uitkwam. Zijn andere vertaalde boek, Grensgebied, verscheen hier in 2008. Inmiddels zijn er 5 romans met als vaste hoofdpersoon rechercheur Elina Wiik verschenen, terwijl nummer 6 in 2011 uitkomt. De serie speelt rond Västerås, een bestaande doorsnee stad in Zweden.
Deze nummer vier in de reeks begint met enkele hoofdstukjes, die ogenschijnlijk geen verband met elkaar hebben. Pas later worden de verbanden tussen de geschetste personen duidelijk. De in totaal 60 korte hoofdstukken volgen afwisselend voornamelijk Elina Wiik en een meisje – Karin – die allebei zonder het van elkaar te weten op hetzelfde doel afgaan. Deze geadopteerde jonge vrouw en haar vriend Robert trekken samen door Zweden en Noorwegen op zoek naar haar biologische ouders. Elina stort zich vooral uit frustratie op een oude, onopgeloste moordzaak van haar gepensioneerde chef: de pas geboren baby van een vermoorde vrouw is spoorloos verdwenen en ook de dader bleef onvindbaar. De inspecteur resten echter slechts 3 weken en zes dagen om de dader te vinden: In Zweden is een moord namelijk na 25 jaar definitief verjaard. Daarmee is de eigenlijke kern van deze thriller genoemd: Hoe beoordeelt men deze keuze van “genade op termijn” en wat kunnen de consequenties zijn? Verder krijgt men een inkijkje in de dagelijkse beslommeringen op een politiebureau, waar zoals in iedere bureaucratische organisatie allerlei machtsspelletjes tussen leidinggevenden en ondergeschikten uitgevochten worden. Goed weergegeven is ook het ogenschijnlijk simpele en routineuze handwerk, dat Elina verricht, om deze moord op te lossen. Er zijn nog genoeg getuigen beschikbaar, maar slechts door een originele aanpak werpt ze toch een nieuw licht op deze “cold case”. Daarmee is tegelijkertijd de zwakte van dit deel beschreven: het is een interessante documentaire over oorzaken en dodelijke gevolgen van machtsmisbruik binnen een relatie, maar echte spanning wordt nauwelijks opgebouwd. Het verband tussen de twee verhaallijnen is al snel te duidelijk en de regelmatig voorkomende vage verwijzingen door de hoofdpersoon naar een mislukte relatie halen de noodzakelijke vaart uit de handeling. Weliswaar lukt het Thomas Kanger wel om weer in de huid van een vrouw te kruipen, maar verwacht ook geen moderne, vrouwelijke Martin Beck uit de tijd van Sjöwall en Wahlöö. Geniet met mate van deze degelijke en geloofwaardige thriller, waarin men toch genoeg interessante aspecten tegenkomt om als waardering 3 sterren toe te kennen.