Hebban recensie
Ondanks de voorspelbare structuur van deze reeks lukt het Lee Child toch opnieuw om de lezer van het begin tot het einde te boeien.
Lee Child (1954) is een Engelsman, die eerst afstudeerde in de rechten. Na zijn ontslag bij een tv-zender ging hij thrillers schrijven. Zijn eerste boek, Jachtveld, met Jack Reacher als hoofdpersonage, won gelijk een onderscheiding. Jim Grant (eigenlijke naam) en zijn vrouw verhuisden in 1998 naar de VS, waar zich tot nu toe zijn Reacher serie afspeelt.
In deze vijftiende thriller met Jack Reacher als hoofdpersoon komt hij liftend in een verre uithoek van het winterse Nebraska terecht. Fysiek nog niet helemaal honderd procent fit vanwege zijn vorige avontuur wil hij toch niet doorreizen, als hij weer een misstand ontdekt. Een ontmoeting met een mishandelde vrouw zorgt ervoor, dat hij een wespennest van lokale machthebbers verstoort. Eerst probeert deze familie hem met plaatselijke zwaargewichten uit te schakelen. Vervolgens escaleren de ontmoetingen tussen de held en de slechteriken, zodat men regelmatig op zeer duidelijke beschrijvingen van de vele geweldsuitbarstingen wordt getrakteerd. Intussen ontdekt de lezer, dat er meer aan de hand is dan een enkel geweldsmisdrijf. De Duncans onderdrukken niet alleen decennia lang de afgestompte boeren in dit gebied, maar ze importeren ook al lange tijd kostbare, illegale ladingen uit Canada. Vijfentwintig jaar terug is er een kind spoorloos verdwenen, en Reacher lift dus niet door, maar bijt zich vast in deze cold case. Met eerst aarzelende, maar later toenemende steun van enkele slachtoffers gaat hij de schijnbaar ongelijke strijd aan.
Deze aflevering van de eenzame wreker zal men niet makkelijk tussendoor eventjes weg kunnen leggen. Ondanks de voorspelbare structuur van deze reeks lukt het Lee Child toch opnieuw om de lezer van het begin tot het einde te boeien. De personages worden geloofwaardig geschetst, de motieven en handelingen van de personen komen logisch over, de locaties en de geweldsscènes worden verbazingwekkend knap uitgebeeld. Wat wij waarschijnlijk nooit zouden wagen, maar eigenlijk wel zouden willen, pakt Jack Reacher koelbloedig en vastberaden aan. Ook al weet men, dat Reacher aan het einde weer zegevierend doorreist, toch kan men zich makkelijk met deze moderne ridder identificeren. Met een hoog moreel geweten gaat hij de smeerlapperij te lijf en lift daarna verder de horizon tegemoet. Kortom: toch weer een pageturner van de eerste orde. Trouwens jammer, dat de flap van het boek te veel verraadt.
In deze vijftiende thriller met Jack Reacher als hoofdpersoon komt hij liftend in een verre uithoek van het winterse Nebraska terecht. Fysiek nog niet helemaal honderd procent fit vanwege zijn vorige avontuur wil hij toch niet doorreizen, als hij weer een misstand ontdekt. Een ontmoeting met een mishandelde vrouw zorgt ervoor, dat hij een wespennest van lokale machthebbers verstoort. Eerst probeert deze familie hem met plaatselijke zwaargewichten uit te schakelen. Vervolgens escaleren de ontmoetingen tussen de held en de slechteriken, zodat men regelmatig op zeer duidelijke beschrijvingen van de vele geweldsuitbarstingen wordt getrakteerd. Intussen ontdekt de lezer, dat er meer aan de hand is dan een enkel geweldsmisdrijf. De Duncans onderdrukken niet alleen decennia lang de afgestompte boeren in dit gebied, maar ze importeren ook al lange tijd kostbare, illegale ladingen uit Canada. Vijfentwintig jaar terug is er een kind spoorloos verdwenen, en Reacher lift dus niet door, maar bijt zich vast in deze cold case. Met eerst aarzelende, maar later toenemende steun van enkele slachtoffers gaat hij de schijnbaar ongelijke strijd aan.
Deze aflevering van de eenzame wreker zal men niet makkelijk tussendoor eventjes weg kunnen leggen. Ondanks de voorspelbare structuur van deze reeks lukt het Lee Child toch opnieuw om de lezer van het begin tot het einde te boeien. De personages worden geloofwaardig geschetst, de motieven en handelingen van de personen komen logisch over, de locaties en de geweldsscènes worden verbazingwekkend knap uitgebeeld. Wat wij waarschijnlijk nooit zouden wagen, maar eigenlijk wel zouden willen, pakt Jack Reacher koelbloedig en vastberaden aan. Ook al weet men, dat Reacher aan het einde weer zegevierend doorreist, toch kan men zich makkelijk met deze moderne ridder identificeren. Met een hoog moreel geweten gaat hij de smeerlapperij te lijf en lift daarna verder de horizon tegemoet. Kortom: toch weer een pageturner van de eerste orde. Trouwens jammer, dat de flap van het boek te veel verraadt.
1
Reageer op deze recensie