Gewoon een loeispannende thriller met verassende plotwendingen

Een boek van Herman Koch valt zelden tegen, dus ik had ruim voor publicatie een gesigneerd exemplaar gereserveerd. Bovendien intrigeerde de premisse me ook al zodanig dat ik de nieuwste Koch graag wilde lezen. Hoewel, nieuwste? In één van de vele interviews die Koch gaf rond de publicatie las ik dat hij al langer geleden aan het boek was begonnen, maar het terzijde had gelegd om eerst "Gaat u er over schrijven?" op te pakken. Vanwege zijn ziekte was dat verhaal urgenter. Begrijpelijk.

De premisse: Simon Hanson, een thrillerschrijver die aan de lopende band bestsellers schrijft, ontmoet de zware crimineel Derek L. tijdens een leesclub rond één van die boeken in de gevangenis. Derek L. blijkt een groot schrijftalent te zijn. Simon weet de autoriteiten er van te overtuigen hem verlof te geven om de presentatie van de verhalenbundel "Luchtplaats" bij te wonen. Dat lukt mede omdat zijn vrouw Hanna een rechercheur bij de politie is. Het verhaal wordt afwisselend in korte hoofdstukken vanuit het perspectief van Simon, Hanna en Derek verteld (met één hoofdstuk vanuit het perspectief van zoon Niek) en vanaf het begin is overduidelijk dat het slecht af gaat lopen. Leuk weetje is dat Koch werd geïnspireerd door een leesclub rond zijn boek "Het Diner" in een Vlaamse gevangenis waar hij door een gevangene werd aangesproken ('Jij begrijpt mij'). En passant maakt Koch van de gelegenheid gebruik om zijn eigen schrijverschap en het wereldje van schrijvers en uitgevers kritisch te becommentariëren.

Uitgever Ambo/ Anthos noemt het boek, waarschijnlijk bewust, een "roman" in plaats van een thriller en ik las verschillende recensies die "Luchtplaats" een parodie op een thriller noemen. Dat zal te maken hebben met de kenmerkende droogkomische stijl van Koch, maar vooral ook met de behoefte om Herman Koch in een literair vakje te drukken. Als je het mij vraagt is "Luchtplaats" gewoon een loeispannende thriller met verassende plotwendingen. Net zoals een groot deel van Kochs werk.

Een goed boek is een goed boek. Daarvoor hoef je het wat mij betreft geen literatuur te noemen, of een "literaire thriller" - zoals een tijdje in de mode was. Ik vond het in ieder geval een geweldig boek dat moeilijk weg te leggen was.

O ja. Mijn exemplaar was dus gesigneerd, maar schijnbaar niet door Koch zelf. Er stond: "Veel leesplezier, je Derek L."