Lezersrecensie
Wolf & Maatschappij van bruggenbouwer André Donker
Het boek 'Wolf en maatschappij' van André Donker wil een brug slaan, wil verbinden en een bijdrage leveren aan het streven naar het accepteren van biodiversiteit, ook als het de aanwezigheid van de wolf betreft, zoals dat in de 21e eeuw steeds meer opgang doet. Langzaamaan is de mens gaan beseffen dat zij geen heer en meester, maar rentmeester is van de natuur en dat de planten en dieren die erin leven, hun eigen plek hebben, vinden of terugvragen: verdienen.
Het boek wil de soms emotionele discussies voorzien van een feitelijke evidence-based onderbouwing.
De auteur is ruim veertig jaar werkzaam geweest in natuurbeheer en natuurbescherming en heeft deze maatschappelijke omslag in zijn werkzame leven stapje voor stapje meegemaakt.
Door de vele lezingen die hij in het land houdt heeft hij de vinger aan de pols kunnen houden hoe er in de maatschappij over de terugkeer van de wolf gedacht wordt. Hij is daarbij steeds op zoek naar verbinding, uitleg.
Angst is een slechte raadgever, in alle facetten in het leven, niet alleen in natuurbeheer.
Zeggen dat iemand niet bang hoeft te zijn voor wolven omdat ze niet gevaarlijk zijn voor de mens, helpt niet. Feitelijke kennis en uitleg als tegenhanger van emotie kan een hulpmiddel zijn.
Dit boek is bedoeld als zo'n hulpmiddel.
Het boek neemt ons mee naar het "Nederland" van de Middeleeuwen: hoe ging de maatschappij toen met de aanwezigheid van de wolf om? Wat waren de factoren die bijdroegen aan het feit dat in 1897 de laatste wolf in Nederland werd doodgeschoten? Hoe zijn die natuurlijke omstandigheden in de afgelopen 125 jaar veranderd? Maakt het daarbij uit dat we nu niet meer met 6 miljoen mensen zijn, maar met 18 miljoen?
Op al dit soort vragen, geeft dit boek een feitelijk onderbouwd antwoord.
Nee, het boek is geen roman, maar een zeer leesbaar geschreven feitelijk en "hands-on" verhaal, met leuke anecdotes en praktijkervaringen, maar ook een flink notenapparaat voor wie meer wil weten over sommige passages.
De boekomslag is een prachtige pentekening van Dirk Verheij. In het boek staan prachtige foto's van Moniek Rozemeijer en Ramon van Bentum.
Het boek wil de soms emotionele discussies voorzien van een feitelijke evidence-based onderbouwing.
De auteur is ruim veertig jaar werkzaam geweest in natuurbeheer en natuurbescherming en heeft deze maatschappelijke omslag in zijn werkzame leven stapje voor stapje meegemaakt.
Door de vele lezingen die hij in het land houdt heeft hij de vinger aan de pols kunnen houden hoe er in de maatschappij over de terugkeer van de wolf gedacht wordt. Hij is daarbij steeds op zoek naar verbinding, uitleg.
Angst is een slechte raadgever, in alle facetten in het leven, niet alleen in natuurbeheer.
Zeggen dat iemand niet bang hoeft te zijn voor wolven omdat ze niet gevaarlijk zijn voor de mens, helpt niet. Feitelijke kennis en uitleg als tegenhanger van emotie kan een hulpmiddel zijn.
Dit boek is bedoeld als zo'n hulpmiddel.
Het boek neemt ons mee naar het "Nederland" van de Middeleeuwen: hoe ging de maatschappij toen met de aanwezigheid van de wolf om? Wat waren de factoren die bijdroegen aan het feit dat in 1897 de laatste wolf in Nederland werd doodgeschoten? Hoe zijn die natuurlijke omstandigheden in de afgelopen 125 jaar veranderd? Maakt het daarbij uit dat we nu niet meer met 6 miljoen mensen zijn, maar met 18 miljoen?
Op al dit soort vragen, geeft dit boek een feitelijk onderbouwd antwoord.
Nee, het boek is geen roman, maar een zeer leesbaar geschreven feitelijk en "hands-on" verhaal, met leuke anecdotes en praktijkervaringen, maar ook een flink notenapparaat voor wie meer wil weten over sommige passages.
De boekomslag is een prachtige pentekening van Dirk Verheij. In het boek staan prachtige foto's van Moniek Rozemeijer en Ramon van Bentum.
1
Reageer op deze recensie