Ontzettend je best doen

Anja Sicking (1965) heeft met Ferrari’s in de hemel haar vierde roman geschreven. Ze studeerde klarinet aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Haar debuut, Het Keuriskwartet, werd bekroond met de Marten Toonder/Geertjan Lubberhuizenprijs en werd tevens genomineerd voor de Debutantenprijs en de AKO Literatuurprijs. Naast het schrijven van romans is Sicking ook docent aan de Schrijversvakschool Amsterdam en de online Creative Writing Academy Editio.

Een familieverhaal. Een verhaal over vader, moeder, Daphne, Ravi en Lizzy. Vijf personen die hun best doen, hun best doen om te leven. Om het beste van hun leven te maken. En het liefst een beetje meer dan dat.

Het verhaal draait om liefde, illusie, het lot en toeval. De moeder in het verhaal verkeert in een droom, een constante droom. Een droom waarin ze zweeft in een andere wereld dan de wereld waarin ze lijfelijk rondloopt. Overheersend is de gedachte aan haar overleden verloofde en het leven dat ze met hem had kunnen hebben. Haar man doet zijn uiterste best om haar uit haar droom te halen, al is het maar voor even. Ondanks dat hij een vermoeden heeft waar zijn vrouw zich bevindt, blijft hij toch zijn best doen om haar voor zich te winnen.

De kinderen hebben zo hun eigen pad te bewandelen. Daphne, de oudste, is afgestudeerd archeologe, maar vindt niet de baan waar ze vanuit haar studie graag aanspraak op zou willen maken. Ze doet haar best. Toch gaat het haar als kostwinnaar, in een relatie met een jongen die werkloos het leven aan zich voorbij ziet gaan, niet altijd even makkelijk af. Ze gaat soms verder dan ze zelf weet dat eigenlijk goed voor haar is. Ze houdt zichzelf zo bewust stapje voor stapje een beetje meer voor de gek.

Ravi doet zijn best als aanstaand dichter. Hij is bezig twee studies af te ronden, maar lijkt na een kleine tegenslag terecht te komen in de hoek waar de klappen vallen. Aan zijn studies komt maar geen eind en hij werkt zonder dat hij het wil aan de lopende band in de fabriek om zijn schulden af te betalen. Helaas lijkt de tegenspoed nog lang niet klaar te zijn met hem.

Lizzy is de jongste, de flierefluiter van het gezin. Een flierefluiter die ook haar best doet. Misschien zet ze nog wel net een stapje extra, als jongste van het stel. Lizzy valt op vrouwen, iets wat in de ogen van haar moeder niet de bedoeling is. Die laat dat op haar manier ook zeker merken aan Lizzy. Dat deze opmerkingen consequenties zullen hebben staat vast, alleen de manier waarop zal de tijd uitwijzen.

Tijd is, net als de ruimte, een dimensie waar Sicking lustig mee speelt en wat leidt tot een mooi en lekker leesbaar boek. De sprongen in de tijd worden gecombineerd met flarden van verhalen, bekeken vanuit de ogen van een van de vijf gezinsleden. Het zorgt naast een element van mysterie en spanning, ook voor een extra laag; namelijk het zien van de waarheid vanuit verschillende ogen. Wat het boek extra bijzonder maakt is dat Sicking erin slaagt om de vertelling vanuit de verschillende personages ook te beschrijven in de persoonlijkheid en belevingswereld van het betreffende personage. Zo lezen de stukjes vanuit de moeder bijvoorbeeld zweverig en als in een droom.

Verder gebruikt Anja Sicking in het begin van het boek ontzettend mooie metaforen, zoals deze over verliefde stelletjes: "ze glommen helemaal, hun huid, hun ogen, net als de pas gewassen vaat in een reclamespot - een effect dat na aanschaf thuis nooit werd bereikt". Kortom: Ferrari’s in de hemel is een aanrader!