Verschillen tussen moeder en dochter

De band tussen moeders en dochters... Alleen een moeder of kan dat gevoel, die band, écht begrijpen (en iedereen die zich in deze situatie bevindt, begrijpt waarschijnlijk precies wat ik bedoel ;)...

Tot waar we kijken kunnen draait om deze band, waarbij Janne en Diana de hoofdpersonages zijn. Ze hebben allebei een heftige periode, aangezien Diana ongeneselijk ziek is en Janne zichzelf probeert te ontwikkelen, maar te veel betrokken wordt door haar moeder en zich hierdoor 'bedrukt' voelt.

In het boek wordt - afwisselend geschreven vanuit beide personages - je meegenomen in hun verhaal en hoe de band tussen hun onder druk komt te staan. Het mooiste gedeelte is wat mij betreft het feit dat je vanaf beide kanten het verhaal ziet. Sommige beslissingen lijken vanuit de éne personage heel logisch, terwijl deze de andere personage zich juist ongemakkelijk, etc. laten voelen. Zo weet je als lezer bijvoorbeeld ook wanneer Janne eigenlijk wel wat wil zeggen, maar zich niet echt vrij voelt om haar hart uit te storten bij haar moeder, terwijl ze haar juist zo hard nodig heeft. Deze wisseling van personage is nooit storend - herkenbaar aangegeven; als je het leest dan merk je het vanzelf ;) - en vind ik eigenlijk het beste onderdeel uit het boek.

Het verhaal zelf vond ik oké om te lezen, maar sprak mij voor de rest niet heel erg aan (let op: SPOILER), zo begreep ik ook écht niet waarom Diana die ene actie deed tijdens de talentshow. Voor mij was het namelijk niet echt duidelijk geworden in het boek dat ze überhaupt over deze actie had nagedacht en wat haar doel hiervan was... (maar dat kan natuurlijk ook aan mij liggen).

De speciale moeder en dochter-band tussen Janne en Diana vond ik niet heel bijzonder uitgewerkt, ik had er in ieder geval meer van verwacht. Natuurlijk heb ik me wel in een paar stukjes kunnen herkennen, maar in het grootste gedeelte van het boek ging het vooral eigenlijk om hoe 2 verschillende personen, die op elkaar lijken, ook weer heel verschillend zijn en ook hele andere levens en/of ideeën hebben.

Al met al: een prima boek om een keer te lezen, vooral omdat je zo weer maar eens duidelijk wordt gemaakt, dat ook al denk je elkaar zo goed te kennen of zoveel op elkaar te lijken, dit in werkelijkheid weer eens heel anders zit en dat iedereen zijn/haar leven heel anders beleeft dan dat jij denkt. Af en toe zal je als moeder/dochter zijnde herkenbare stukjes tegenkomen uit de moeder en dochter-band, maar eigenlijk viel dit - wat mij betreft - tegen.