Uniek verhaal met unieke schrijfwijze

Arco, geschreven door Jan Jansen.
Een paar maanden geleden heb ik het boek Esther van deze auteur gelezen. Ik was vrij direct verliefd op de poëtische zinnen, om er vervolgens achter te komen dat het boek Esther een tweede deel was in een serie. Het derde deel is Jan Jansen momenteel aan het schrijven.
Logisch dus dat ik het eerste deel Arco ook graag wilde lezen.

Waar gaat dit boek over? (Flap)
Wanneer de wereld in de naoorlogse jaren haar wonden likt, besluit de samenleving, hierin aangevuurd door de jeugd, stormachtig op zoek te gaan naar een nieuwe identiteit. Meegezogen in deze draaikolk van emoties neemt Alex zich op jonge leeftijd voor, zich door niets of niemand tegen te laten houden in zijn zoektocht naar geluk en de zin van het bestaan. Vastberaden gaat hij op weg.

Maar in hoeverre kan de mens op de reis door het leven zijn eigen weg daarin bepalen en in hoeverre beslist uiteindelijk het lot onze bestemming?

Wat vond ik van dit boek?
Als ik het heb over Tolkien, dan weet iedereen dat ik het heb over fantasy. Over de lord of the ring.
Ik durf hier te schrijven dat Jan Jansen, zomaar eens de Tolkien onder de literaire romans zou kunnen zijn. Net als in het boek Esther, vind ik de poetisch manier van schrijven adembenemend mooi. Zelfs als je het verhaal niks zou vinden, kan je hier alleen al veel respect voor hebben.
Daarentegen vind ik het verhaal van Alex, zijn zoektocht in het leven. De herkenbare vragen hierbij, zoals: is alles in het leven al voorbestemd, kan je zelf keuzes maken in het leven, hebben wij deze vrijheid? Dit alles tegen de achtergrond net na oorlogstijd erg interessant, actueel en toch ook tijdloos. Het is echt geschreven op een manier dat je jou aandacht er volledig bij houdt en onzettend graag wil doorlezen. Maar ook zelf gaat nadenken over het leven, en jou plaats daarin.
Je slaat het boek met een diepe zucht dicht.
4.5*