Graag gelezen

Recensietijd voor het boek, dode dichters dichten niet, geschreven door Mario Withoud.
Het boek is uitgegeven door: uitgeverij Keytree. In januari 2025.

De titel van het boek vond ik direct intrigerend. Wat zit daar achter. Ook de cover vind ik leuk gevonden. Past zeker wel bij dit boek.

Waar gaat het boek over?
Opmere is een provinciestadje in Nederlands jongste provincie Polderland. Getergd stadsdichter Harmen Loos worstelt daar met van alles. Als de stadsdichter vermoord wordt, is het aan de eenzame inspecteur Lampe om de moord op te lossen. Daarbij wordt Lampe voortdurend gehinderd door allerlei Opmeerders, die belangrijk zijn of zich dat wanen. Dode dichters dichten niet is een spannende zedenschets. Het is ook een subtiel protest tegen de gevestigde orde, de tegenwoordige moraal en het hedendaagse handelen. En tragische liefdes spelen een rol.

Wat vond ik van dit verhaal?
Ik moest echt even in het verhaal komen. Maar al snel kreeg ik een klik met Lampe. En vond ik het boek leuk en ook gemakkelijk te lezen. Mrt de nodige humor ook in het verhaal.
Bij dit soort verhalen, zoek ik altijd mee naar het plot van het verhaal. Maar Mario was uitstekend in staat om verschillende plot twisten in het verhaal te gooien. Waardoor je als lezen geregeld op het verkeerde been staat.
Wat ik ook leuk vond, waren de gedichten die af en toe in het boek werden verteld. Dat was een leuke afwisseling.
Ik heb dit boek met plezier gelezen en geef 4*