Lezersrecensie
Prachtige roman
Recensie tijd
Het Tussenparadijs, geschreven door Arend Smits.
Ik heb dit boek ontvangen via Hanneke van de Water #uitgeverijdoornwater in ruil voor een eerlijke recensie. Hiervoor mijn dank.
Waar gaat dit boek over? Flap
Allard Wessels is geveld door een burn-out. Via therapie probeert hij zijn leven weer op de rails te krijgen. Hij besluit een boek te gaan schrijven over zijn leven, zijn familie en alles dat hij heeft meegemaakt. In de hoop duidelijkheid te krijgen over de burn - out klachten waarmee hij kampt.
In het begint lijkt het schrijven hem te helpen om bepaalde gebeurtenissen een plaats te geven. Het schrijven werkt therapeutisch.
Om verder met zijn boek te kunnen, gaat Allard op onderzoek uit, om bepaalde zwarte gaten in zijn leven op te vullen. Hij gaat het gesprek aan met zijn pleegouders, met mensen uit de buurt, met oude vrienden en bekenden. Zijn eigen geschiedenis gaat opnieuw leven. En zorgt ervoor dat hij langzaam gaat begrijpen wat er in zijn leven is gebeurd. En welke gevolgen dit heeft gehad.
Wat vond ik van dit boek?
Ik het begin vond ik het best even moeilijk om in het verhaal te komen. Totdat je in dat verhaal zit. Dan laat het je gewoon niet meer los en wil je weten hoe dit gaat aflopen.
Ik vind het boek best heftig en confronterend. Hoe iemand doormiddel van schrijven eerst verder een dal in gaat om vervolgens in een soort drive toestand te belanden. Een drive om de onderste steen boven water te krijgen. Halverwege het boek, gaat het namelijk niet meer om de healing van een burn -out. Het gaat om het achterhalen van wie jij als persoon bent. Wat er allemaal is gebeurd, hoe dit heeft kunnen gebeuren. Jezelf leren kennen en vanuit daar waardering te krijgen voor je zelf, voor je leven, en voor je familie met als gevolg, duidelijkheid, zelfkennis en acceptatie.
Ik vind dit een meeslepende roman, die laat zien hoe dicht liefde en haat, begrip en onbegrip bij elkaar liggen. Het boek geeft je een mix van emoties mee. Die rollercoaster gaat van A naar Z en terug naar B. Een mooi balans tussen actie en rust. Heden en verleden.
Pas aan het einde van het boek begrijp je titel. En die reden, vergeet ik niet meer. Heel mooi in het verhaal benoemd.
Erg mooi boek 5*
Het Tussenparadijs, geschreven door Arend Smits.
Ik heb dit boek ontvangen via Hanneke van de Water #uitgeverijdoornwater in ruil voor een eerlijke recensie. Hiervoor mijn dank.
Waar gaat dit boek over? Flap
Allard Wessels is geveld door een burn-out. Via therapie probeert hij zijn leven weer op de rails te krijgen. Hij besluit een boek te gaan schrijven over zijn leven, zijn familie en alles dat hij heeft meegemaakt. In de hoop duidelijkheid te krijgen over de burn - out klachten waarmee hij kampt.
In het begint lijkt het schrijven hem te helpen om bepaalde gebeurtenissen een plaats te geven. Het schrijven werkt therapeutisch.
Om verder met zijn boek te kunnen, gaat Allard op onderzoek uit, om bepaalde zwarte gaten in zijn leven op te vullen. Hij gaat het gesprek aan met zijn pleegouders, met mensen uit de buurt, met oude vrienden en bekenden. Zijn eigen geschiedenis gaat opnieuw leven. En zorgt ervoor dat hij langzaam gaat begrijpen wat er in zijn leven is gebeurd. En welke gevolgen dit heeft gehad.
Wat vond ik van dit boek?
Ik het begin vond ik het best even moeilijk om in het verhaal te komen. Totdat je in dat verhaal zit. Dan laat het je gewoon niet meer los en wil je weten hoe dit gaat aflopen.
Ik vind het boek best heftig en confronterend. Hoe iemand doormiddel van schrijven eerst verder een dal in gaat om vervolgens in een soort drive toestand te belanden. Een drive om de onderste steen boven water te krijgen. Halverwege het boek, gaat het namelijk niet meer om de healing van een burn -out. Het gaat om het achterhalen van wie jij als persoon bent. Wat er allemaal is gebeurd, hoe dit heeft kunnen gebeuren. Jezelf leren kennen en vanuit daar waardering te krijgen voor je zelf, voor je leven, en voor je familie met als gevolg, duidelijkheid, zelfkennis en acceptatie.
Ik vind dit een meeslepende roman, die laat zien hoe dicht liefde en haat, begrip en onbegrip bij elkaar liggen. Het boek geeft je een mix van emoties mee. Die rollercoaster gaat van A naar Z en terug naar B. Een mooi balans tussen actie en rust. Heden en verleden.
Pas aan het einde van het boek begrijp je titel. En die reden, vergeet ik niet meer. Heel mooi in het verhaal benoemd.
Erg mooi boek 5*
1
Reageer op deze recensie