Diepgaand, emotioneel YA-verhaal

‘Al het moois is niet verloren’ is een contemporary YA-verhaal dat diepere thema’s aansnijdt zoals het leven, de dood en familie. Het boek begint wanneer Ingrid, het hoofdpersonage, vertrekt naar een kamp van Peak Wilderness. Ingrid gaat naar dit kamp omdat ze graag naar een prestigieuze zangschool wilt gaan. Ingrids moeder is hier echter tegen, en stelt de deelname aan dit kamp als voorwaarde om naar de zangschool te mogen.

Bij aankomst in Peak Wilderness blijkt het kamp helemaal iets anders te zijn dan Ingrid verwachtte. Het is geen natuurkamp met rustieke blokhutten en een mooie camping zoals ze zich had voorgesteld. Peak Wilderness blijkt een speciaal kamp te zijn voor probleemjongeren en vindt volledig plaats in de wildernis. Samen met 8 andere jongeren moet Ingrid drie weken lang rondtrekken en is het de bedoeling dat ze onderweg zichzelf vinden en een nieuw perspectief krijgen op de problemen waarmee ze worstelen.

Het vertelperspectief switcht tussen de ervaringen in het kamp en de kindertijd van Ingrid, waardoor gaandeweg steeds duidelijker wordt waarom Ingrid aan dit kamp moest deelnemen van haar moeder.

Het vertelperspectief switcht tussen heden en verleden, waarbij de kindertijd van Ingrid per jaar overlopen wordt. Dit zorgt ervoor dat je doorheen het boek beetje bij beetje meer te weten komt over de gebeurtenissen die er mede toe geleid hebben dat Ingrid op dit kamp gaat.

‘Al het moois is niet verloren’ is een boek met diepgang, en de betekenis van de titel wordt duidelijker naarmate je meer in het verhaal zit. Het is een verhaal over familie en hoe zij uit liefde of uit angst je leven kunnen veranderen en bepalen. En tegelijkertijd is het een verhaal over hoe je zelf je keuzes moet maken, en dat je na een grote tegenslag de hoop niet moet opgeven, dat er nog altijd dingen de moeite waard zijn om voor te leven. Het boek geeft dus een heel mooie boodschap mee.

Het verhaal zelf is ook vrij uniek, ik heb nog nooit een boek gelezen over een kamp met probleemjongeren in de wildernis. De hele ervaring van het kamp wordt heel realistisch beschreven, en de 8 jongeren hebben ieder hun eigen persoonlijkheid en hun eigen verhaal. Het mooie is ook dat je op het einde van het boek ziet hoe elk van de jongeren veranderd is door het kamp en hoe ze hebben leren omgaan met hun worstelingen.

Tenslotte voegt het vertelperspectief ook wel spanning toe. Het verhaal switch tussen het kamp en de jeugd van Ingrid. In het begin van het boek krijg je een paar vage toespelingen op wat er met Ingrid gebeurd kan zijn, maar dit blijft tot op het einde van het boek niet helemaal duidelijk. Wanneer het ware verhaal boven komt is het dan ook erg emotioneel en krijgt de lezer een ‘WAT?’ moment.

Dit boek is een aanrader voor YA-fans die houden van een mooi boek met diepgang. Als je op zoek bent naar veel actie is dit echter niet het boek voor jou, de focus ligt vooral op de personages en de problemen waar zij mee worstelen.