Dat zo'n dun boekje zo ontroerend kan zijn

Wauw, ik was echt even stil van dit boek. Ik vond het verhaal aangrijpend, en het was bijzonder om te lezen hoe "onze" (al speelt het niet in Nederland) gejaagde, eigenlijk onpersoonlijke maatschappij werd neergezet. Ik merkte dat ik van begin af aan erg geraakt werd door meneer Linh, die in een voor hem vreemd land belandt, en later ook door meneer Bark met zijn verhaal. En door hoe zij, hoewel ze niet dezelfde taal spreken, toch met elkaar bevriend raken. Erg knap hoe de schrijver je met zo weinig woorden zo weet te ontroeren.