Een prachtig geschreven verhaal dat voorgoed in mijn geheugen gebrand staat: Het meisje in de rode jas

Wat als een spelletje verstoppertje anders uitdraait? Wat als je kind zomaar van je wordt weggenomen? Wat als je kind wordt ontvoerd? Wat als je weet dat je kind nog leeft? Wat als niemand je gelooft? Na het lezen van ‘Het meisje in de rode jas’ sta je verstelt. De titel wordt duidelijk en al de losse puzzelstukjes vormen een zeer mooie rode puzzel. Eenmaal je de eerste pagina van het boek leest, stap je in een sneltrein die geen tussenhaltes kent, je wilt het einde zo snel mogelijk bereiken.

Het meisje in de rode jas is de debuutthriller van Kate Hamer. Ze werkte eerst voor de televisie maar maakte daarna een carrièreswitch en is nu fulltime auteur. Haar eerste boek ‘The girl in the red coat’ bracht ze uit in november 2015 en dit was meteen een bestseller. Het boek werd in maar liefst 17 verschillende talen uitgebracht. ‘Het meisje in de rode jas’ is dan ook vaak genomineerd geweest voor verschillende prijzen waaronder ‘The British Book Industry Award Debut Fiction Book of the Year’ en ‘The Costa First Novel-Price’. Na het grote succes van ‘Het meisje in de rode jas’ bracht ze nog twee andere boeken uit. Hamer heeft de Rhys Davies-prijs voor korte verhalen op haar naam staan. Deze prijs won ze in 2011 en het winnende kortverhaal werd uitgezonden op BBC Radio 4.
Het achtjarige meisje Carmel Wakeford woont samen met haar moeder Beth in Norfolk. Carmel geraakt wel eens verstikt door de bezorgdheid van haar moeder waardoor ze haar wel eens verstopt. Verstoppen doet ze wel vaker en haar moeder geraakt meerdere keren in paniek. Wanneer Carmel haar verstopt op het verhalenfestival loopt dit spelletje echter uit de hand. Ze is haar moeder echt kwijt. Gauw wordt ze gerustgesteld door een man die beweert dat hij haar grootvader is. Hij weet haar te vertellen dat Beth iets ernstig heeft meegemaakt. De grootvader wil Carmel naar het ziekenhuis brengen maar hun eindbestemming lijkt hier helemaal niet op. Het moment dat Carmel in de auto van de man stapt, stapt ze in een tunnel waar ze de uitgang nooit van zou zien… In werkelijkheid is er niets aan de hand met Beth en ze start een zoektocht die maar geen einde weet te kennen. Beth gaat ten onder aan schuldgevoelens maar voelt aan dat haar dochter nog leeft. Zelfs na drie à vier jaar blijft ze in het bestaan van Carmel geloven. Hoe los je dit op als je wordt verweten dat je lijdt onder een depressie? Carmel ontdekt de plannen van haar ‘grootvader’ en de waarheden die misschien niet aan het licht mochten komen…

Het meisje in de rode jas bevat symboliek en metaforen waardoor het een zeer verassende schrijfstijl hanteert. Hamer verwerkt wat moeilijkere woorden in het boek maar deze zijn zeker niet storend. Af en toe, vooral in het begin van het verhaal, moest ik een iets wat complexere zin herlezen. Dit was omdat ik de schrijfstijl niet gewoon was. Verder kan Hamer de emoties van de twee hoofdpersonages zeer goed weerleggen. Het viel me op dat de zinnen zeer zintuigelijk waren als de hoofdpersonages hun emoties verklaarde, dit zorgt ervoor dat je gaat meeleven met de hoofdpersonages. Hamer wisselt het vertelperspectief steeds af. Het is geschreven vanuit het ik-figuur maar we volgen het verhaal door de ogen van Beth en door de ogen van Carmel. Hierdoor krijgt het boek veel meer leven en kan je je als lezer inleven in beide personages. We ontwikkelen een zekere vorm van sympathie voor de hoofdpersonages en krijgen een afkeer aan sommige nevenpersonages. Je kan je zodanig inleven in de personages dat je het verdriet van Beth en de twijfels van Carmel tot in je huiskamer voelt. Ik heb me zelfs betrapt op de gedachten ‘allez Carmel dat is zo duidelijk dat deze man liegt, doe er iets aan ontsnap nu toch.’ De eerste zin van het boek roept meteen zeer veel vragen op, je wordt als lezer namelijk meteen in het verhaal gesmeten. We kunnen spreken van in media res want het verhaal begint als Carmel al verdwenen is. Later in het boek springen we terug in de tijd en gaan we naar de dag van haar verdwijning. Doordat we met in media res beginnen is er in het begin van het verhaal weinig structuur, we springen van de ene gebeurtenis naar de andere. Vanaf het moment dat Carmel ontvoerd wordt is er een zeer duidelijke structuur. Elk hoofdstuk begint dan met het aantal dagen dat Carmel al vermist is. Zoals ik al aanhaalde verspringt het boek vaak naar verschillende gebeurtenissen dit is vooral in het begin van het boek. Hierdoor is het soms wat verwarrend en duurt het even vooraleer je terug mee bent in het verhaal. Inpikken na drie à vier dagen vond ik zeer moeilijk want ik moest het vorige hoofdstuk even herhalen. Dit vond ik wel jammer maar vanaf de zeer duidelijke structuur moest dit niet meer. Het hoofdthema in het boek is de ontvoering van Carmel. De redenen voor de ontvoering blijven ook een lange tijd onbeantwoord en mysterieus. Uiteindelijk krijg je wel een antwoord op je vraag. Het verhaal draait niet zozeer rond de zoekactie van de politie. Het verhaal toont hoe de personages omgaan met de ontvoering en hoe ze proberen hun leven weer op te pikken. Verder is er ook een subthema namelijk de band tussen moeder en dochter. De prachtige en onoverwinnelijke band tussen moeder en dochter wordt zeer mooi en emotioneel weerlegd in dit verhaal. Het draait uiteindelijk om een vraag: gaan moeder en dochter elkaar nog terugzien? De titel heeft ook betrekking op het verhaal want na het lezen besef je dat de titel de rode draad is in het boek. Carmel had een rode jas aan op het moment van de verdwijning en de tips die de politie binnenkrijgt hebben met deze kleur te maken. Het einde van het boek heeft ook betrekking op de titel.

Dit was de eerste keer dat ik een thriller las en dit zal zeker niet de laatste keer zijn. In het begin was het boek moeilijk omdat Hamer een zeer speciale schrijfstijl gebruikt. In het begin was de schrijfstijl niet mijn ding en moest ik me echt aan het boek zetten. Vanaf de verdwijning veranderde deze mentaliteit helemaal. Ik had zelfs bij sommige hoofdstukken tranen in mijn ogen. De pijn die Beth voelde, voelde ik ook en dat maakt het boek zo goed. Hamer is er naar mijn mening in geslaagd om het verhaal vanuit de ogen van een kind te schrijven. Dit is zeker niet gemakkelijk maar je merkt goed dat je een hoofdstuk leest vanuit de ogen van Carmel. Ze ziet de wereld niet door een roze bril maar door een mysterieuze bril. Het ene moment klinkt Carmel volwassen maar dat is toe te wijden aan het feit dat ze een bijzondere gave heeft en niet is zoals alle andere achtjarige. Het andere moment is ze zeer dromerig, naïef en kinds. Ik vind het zeer knap dat Hamer de hoofdstukken van Carmel zo sterk kon schrijven.

Zoek je een nieuw favoriet boek? ‘Het meisje in de rode jas’ is zeker een aanrader. Het is een rollercoaster aan emoties en het houd je tot het einde van het verhaal in spanning. Een ding is zeker ik houd mijn kind later zeer goed in het oog want de pijn en het verdriet dat Beth meemaakt wil ik nooit in het echte leven meemaken.