Het zwijgen doorbroken.

Als je derde boek van deze inhoudelijke omvang is, hoe zijn dan je eerste twee boeken? Daar ben ik echt benieuwd naar maar ik loop op de zaken vooruit.
In Wat wij verzwijgen vertelt de hoofdpersoon Mia, terwijl ze de flat van haar overleden oom opruimt, wat de impact was van hun "relatie" en het misbruik op haar leven.
Af en toe mag je over haar schouder via de schuingedrukte hoofdstukken meekijken in het verleden. Dit zijn , zonder dat de taal expliciet is, indringende hoofdstukken.
Langzamerhand ontdekt de schrijfster wat de betekenis was van het zwijgen van haar Indische familie op haar en de familiebanden.
Het boek leest heerlijk door de heldere schrijfstijl maar komt daardoor ook echt binnen, neemt je mee in het trauma van de schrijfster waardoor het een heel invoelbaar verhaal is wat je regelmatig naar de keel grijpt.Ik heb bewondering voor de manier waarop Aischa Dutrieux haar persoonlijke verhaal met ons als lezer deelt.