Meer dan 5,8 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Interessante maar afgeladen familiesaga

Yvie 20 augustus 2024 Hebban Recensent

Voormalig scenarioschrijver Mario Giordano schreef onder andere het boek Black Box en het draaiboek van de verfilming Das Experiment. Hij won hiermee diverse prijzen en zijn riante oeuvre toont dat hij graag met letters en woorden speelt. Hij schreef filmscripts en tal van boeken, voornamelijk in de genres thriller en jeugd. Met De terugkeer van de Patriarch, het eerste deel van 'Terra di Sicilla', waagde hij een sprong in een andere richting. Hij schreef een roman dat is gebaseerd op zijn eigen familiehistorie. De lovende kritieken op het boek gaven de auteur de inspiratie om De vrouwen van de familie Carbonaro, het tweede deel in de serie, te schrijven. De delen vormen een reeks door overlappende personages, maar hebben verder niets gemeen. Hierdoor zijn de boeken uitstekend op zichzelf te lezen. Olga Groenewoud nam de taak op zich om het Duitse boek naar het Nederlands te vertalen.

'De rijkelijk omschreven tekst zorgt echter dat de indrukken verzachten waardoor het boek niet de indruk achterlaat dat het had kunnen doen.' – recensent Yvonne

Op een willekeurige dag in een onbekend jaar wordt er een man verwacht in het huis van de tijd. Zijn naam wordt niet genoemd, maar al snel wordt duidelijk dat hij de zoon van Toni Carbonaro is. Als hij de woonkamer instapt, zitten daar drie vrouwen. Het betreft zijn overgrootmoeder Pina, zijn oma Anne en zijn tante Maria. Hij weet niet hoe hij op deze plek is gekomen, daar waar verleden en toekomst samensmelten, maar hij weet wel waarom hij er is. De dames hebben hun familielid iets te vertellen en hij is daar om te luisteren.

De vrouwen van de familie Carbonaro is een veelomvattende familiesaga die de auteur op zijn eigen familiegeschiedenis heeft gebaseerd. De roman bevat drie invalshoeken van drie verschillende generaties: Pina, haar schoondochter Anna en Anna's dochter Maria. Pina start de vertelling bij haar grauwe jeugd. Ze groeide op in een gezin dat gebukt ging onder het succes en de arrogantie van haar vader, de padrone, en ze zocht haar rust en geluk in zijn citroengaard. Hier leerde ze Nino Barnaba kennen, werd verliefd en stichtte een gezin. Dit eerste hoofdstuk bevat veel informatie dat tot de start van de familie Carbonaro leidt en is daarom vanzelfsprekend ook flink lang.

Giordano's schrijfwijze is niet lastig, maar hij laat geen kans onbenut om een bepaald stuk meer definitie te geven. Hoewel de details een sfeervolle ambiance weergeven, zorgen ze ook voor onduidelijkheid in het verhaal. Zo worden er bijvoorbeeld regelmatig bepaalde personen opgenoemd. De voor- én achternamen vullen volledige alinea's en doordat het belang hiervan nergens duidelijk wordt, lijkt het slechts paginavulling. Ook maakt de auteur veelvuldig gebruik van Italiaanse woorden. Ze leveren een bijdrage in de sfeer en zijn gelukkig (meestal!) gemakkelijk te herleiden door de zinsopbouw. De Italiaanse taal beperkt zich echter niet tot hier en daar een woord. Door het gehele boek schitteren Italiaanse verzen. Direct opvolgend wordt zo'n vers verklaard, maar ze voegen niets toe aan de vertelling.

De vertelling steunt op de personages. De vrouwen nemen je mee terug naar het tijdperk waarover ze vertellen. Ze zijn elk een andere generatie in de familie, waardoor hun verhalen vanzelfsprekend een aantal historische gebeurtenissen omvatten. De familie beleeft onder andere de Eerste en Tweede Wereldoorlog, maar kent ook een aantal golven van feminisme. Ze dromen om een eigen onderneming te runnen, evenveel respect te krijgen als hun mannen, of bijvoorbeeld de normen te kunnen veranderen door een broek te dragen. Deze onderwerpen en uitdagingen worden tot in de puntjes verwoord. Soms volgt er zelfs een herinnering in een herinnering. Dit maakt het verhaal soms lastig te volgen, omdat je niet goed weet of je nu met realiteit of magisch realisme te maken hebt.

De vrouwen van Carbonaro is een aangenaam boek, maar bevat iets te veel van alles. Het vuistdikke boek heeft interessante personages die indrukwekkende gebeurtenissen overleven. De rijkelijk omschreven tekst zorgt echter dat de indrukken verzachten waardoor het boek niet de indruk achterlaat dat het had kunnen doen.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een jong boek' en 'Lees een genummerd boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Yvie

Gesponsord

Onder leiding van miljonair Anne helpt Jessie in 1918 bij de Franse wederopbouw door kinderbibliotheken op te zetten in omgebouwde ambulances. Totdat ze op een dag spoorloos verdwijnt.

'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'

'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.

Een hartverwarmend verhaal over vasthouden en loslaten te midden van de storm, en een vriendschap die zelfs de diepste wonden heelt. Van de auteur van Onder de magnolia.