Gedomineerd door een slecht gekozen onderwerp
Anya Niewierra behoeft nauwelijks nog een introductie. Haar diepgaande verhalen wonnen al meerdere prijzen: in 2020 won ze de befaamde Hebban Thrillerprijs voor Het bloemenmeisje en dit jaar mocht ze deze weer in ontvangst nemen voor De Camino. Haar laatste boek, Ook dat nog, valt meer in het feelgoodgenre, waarmee de Limburgse auteur een andere richting op vaart. De roman is samen met Merel Godelieve geschreven. Voor de laatstgenoemde is het haar debuut in de schrijverswereld.
'Het maakt ze erg realistisch en hierdoor heb je waarschijnlijk al snel een favoriet.' – Recensent Yvonne
Maart 2020. De wereld in is de ban van de vreemde wendingen die het coronavirus met zich meebrengt voor de maatschappij. Voor Maddy lijkt de wereld te vergaan. Nadat haar contract niet werd verlengd en ze een relatiebreuk met haar vriend onderging, is ze ingetrokken bij haar moeder Roos. Hun karakters botsen en de lockdown die door de overheid wordt aangekondigd laat de frustraties hoog oplopen ... Welkom in de wondere wereld die in het voorjaar van 2020 startte!
Ook dat nog beslaat drie hoofdpersonages: Maddy, haar moeder Roos en haar oma Loes. Maddy is een moderne vrouw die moeite heeft met de sancties die door de overheid zijn opgelegd. Ze is verdrietig omdat haar vader haar heeft afgewezen en ze in haar ogen door zijn schuld op een klein flatje zit. Roos is introvert en de vlotte Maddy snapt niet hoe haar saaie moeder haar problemen maar lijkt me ontwijken. De uitlaatklep die ze aan haar oma Loes heeft, wordt langzaamaan door de overheid aan banden gelegd omdat bezoek wordt beperkt. Met frisse tegenzin volgt ze haar moeders voorbeeld en start een dagboek.
Door een blik in de dagboeken van Maddy en Roos word je in het leven van de dames geworpen. Om en om lees je het persoonlijke relaas van een moment in hun leven, af en toe onderbroken door de onbevangen mening van Loes. De hoofdstukken worden ingeleid met een datum, waardoor de tijdsprongen niet storend zijn. De drie personages zijn erg divers en hun tegenstrijdigheden vullen elkaar aan. Het maakt ze erg realistisch en hierdoor heb je waarschijnlijk al snel een favoriet. Drie protagonisten in één roman is helaas wel wat overmoedig. De auteurs hebben getracht hun dames diepgang te geven, maar is duidelijk dat daarvoor een tekort aan pagina's is. Er is niet genoeg ruimte voor relevante informatie waardoor de groei van de personages stagneert. Zodra de ontknoping in beeld komt, worden er vreemde sprongen gemaakt. Ze gaan te snel en passen niet goed in de voorgaande vaart van de roman. Het brengt een afgeraffelde indruk teweeg.
De schrijfstijl is simpel en is doorspekt met tal van lolletjes. Deze grappen uiten zich in jolige opmerkingen en gedachtes, maar ook door acties die worden ondernomen. Vooral oma Loes – een voormalig Dolle Mina – tovert door haar hippiegedrag en feministische kijk op het leven vaak een glimlach op je gezicht. De roman leest heel ontspannen weg, maar mist details die uitdaging kunnen bieden. De thema's zijn divers en tonen een realistische kijk op bijvoorbeeld het ouderschap en machtsverhoudingen. Ze keren echter allen terug naar de kern: de coronapandemie. Dit onderwerp domineert het boek en er is geen manier om het te omzeilen. Het wordt niet vermeld op de achterflap van de roman en dat is een gewaagde keuze. Want hoewel het ingrijpende jaren voor de gehele wereld waren, zit niet iedereen nog te wachten op een herinnering aan deze bizarre periode van het leven.
De auteurs lijken daarmee het verkeerde onderwerp voor hun samenwerking te hebben gekozen. Hoewel ze diverse pogingen gedaan hebben om vrolijke noten en luchtigheid in het verhaal te brengen, blijft COVID-19 domineren waardoor er een negatieve klank blijft hangen. Hun gebundelde krachten en opgewekte schrijfwijze zorgen echter wel dat er nieuwsgierigheid optreedt naar een ander verhaal van het duo.
Reageer op deze recensie