Een intrigerende leeservaring

Toen ik de oproep van de uitgeverij zag waarin om vooruitlezers van dit boek gevraagd werd, trokken de woorden ‘fenomenaal gecomponeerde thriller’ mij meteen. Na het lezen kan ik niet anders dan het hiermee eens zijn en ik deel graag mijn fijne leeservaring met jullie.

De val van Tammy Davidson is een steeds spannender wordend verhaal, waarbij je brein overuren blijft maken. Je vraagt je de hele tijd af hoe het in elkaar zit, wat je over het hoofd ziet en wat nu waar is en wat niet. Heerlijk om steeds zo op het verkeerde been gezet te worden!
In de proloog val je middenin in een spannende scène die, zoals prologen graag doen, veel vragen oproept. Meteen daarna ben je in een heel andere setting: op vakantie in Frankrijk met Puck, Abel en zoontje Marnix. Vooral Puck leer je goed kennen en je leeft dan ook enorm mee als er iets vreselijks gebeurt.
In dit deel worden gevoelige onderwerpen door de auteur niet gemeden: de keuze om wel of geen kinderen op de wereld te zetten bijvoorbeeld, maar ook wordt de toestand in de wereld onder de loep genomen, waarbij de personages soms behoorlijk sterke meningen verkondigen.

In deel 2 volg je inspecteur Cees, die bijna met pensioen gaat. Hij krijgt nog een moordzaak op zijn bordje waarbij hij op het spoor komt van de man die wij in de proloog al ontmoetten. De afzonderlijke verhalen sluipen langzaam naar elkaar toe.
In deel 3 begin je een idee te krijgen van hoe het verhaal in elkaar zit. Dat is behoorlijk geniaal, het bracht me echt even van mijn stuk.
Deel 4 is de apotheose, alles komt bij elkaar en je gaat sneller en sneller lezen om de afloop te ontdekken. Maar of je dán precies weet hoe het zit…. Lex Passchier laat zijn lezers in verwarring achter en ikzelf zal dit boek dan ook niet snel vergeten.