Lezersrecensie
De mysterieuze verdwijning van Agatha Christie vanuit het standpunt van de minnares
De verdwijning van Agatha Christie is een mysterieus onderwerp waar in de loop van de tijd veel over geschreven is, maar waar het nog altijd bij speculaties blijft. Met name omdat Agatha het in haar eigen verklaring toeschrijft aan een ‘tijdelijk geheugenverlies’. Deze ingrediënten vormen natuurlijk de ultieme mogelijkheid voor een boek waarin fictie en non-fictie met elkaar verweven kunnen worden!
Het vleugje mysterie dat zich meteen kenmerkt op de achterflap, belooft een prettige schrijfstijl en een verrassende invalshoek vanuit een bepaald personage. Er wordt een interessant standpunt ingenomen door het schrijven vanuit de minnares van de echtgenoot van Agatha Christie, wat het anderzijds soms ook wat eenzijdig doet overkomen: soms begeef je je volledig in de gedachten van Nan, wat niet meteen een perfecte afspiegeling van de werkelijkheid blijkt. Stukje bij beetje ontrafel je echter het mysterie en leer je eveneens de andere (hoofd)personages kennen, deels vanuit haar perspectief. Daardoor blijft Agatha zelf ook een tikkeltje mysterieus en kun je als lezer zelf nog wat invulling geven aan haar verdere karaktertrekken. Het is fijn om te lezen dat zij in het boek hetzelfde wordt gekenschetst als de fascinerende schrijfster die ze geweest moet zijn.
De schrijfstijl is door het gehele boek heen prettig: korte en bondige hoofdstukken met één van de personages als hoofdrolspeler, met tussendoor pakkende flashbacks die echt een meerwaarde aan het verhaal geven. Je leert de karakters van de hoofdpersonen zo een stuk beter begrijpen en kunt je inleven in hun gedachtegang. Hierdoor krijg je op een bepaalde manier ook steeds meer sympathie voor betreffende personen. Hetzelfde geldt voor perspectiefwisselingen, met name als personages op ongeveer hetzelfde ogenblik dingen meemaken en dit vanuit hun overtuiging beschrijven.
De spanningsboog loopt gedurende het verhaal lichtjes op, maar naar het einde toe wordt de ontknoping vrij vlot in kaart gebracht, wat het verhaal een wat onrealistisch voorkomen geeft. Aangezien het een fictief boek is dat gebaseerd is op feiten, vond ik dit echter niet enorm storend. Je komt stukje bij beetje steeds meer te weten over de kwestie omtrent de verdwijning en kunt er daardoor gaandeweg het boek zelf ook een soort van invulling aan geven. Ik had geen hoogstaande literatuur verwacht, maar meer een roman die lekker weg las, wat ook het geval was. Wellicht een tip: doe vooraf wat onderzoek naar de verdwijning van Agatha om je nog beter in te kunnen leven in het verhaal!
Het vleugje mysterie dat zich meteen kenmerkt op de achterflap, belooft een prettige schrijfstijl en een verrassende invalshoek vanuit een bepaald personage. Er wordt een interessant standpunt ingenomen door het schrijven vanuit de minnares van de echtgenoot van Agatha Christie, wat het anderzijds soms ook wat eenzijdig doet overkomen: soms begeef je je volledig in de gedachten van Nan, wat niet meteen een perfecte afspiegeling van de werkelijkheid blijkt. Stukje bij beetje ontrafel je echter het mysterie en leer je eveneens de andere (hoofd)personages kennen, deels vanuit haar perspectief. Daardoor blijft Agatha zelf ook een tikkeltje mysterieus en kun je als lezer zelf nog wat invulling geven aan haar verdere karaktertrekken. Het is fijn om te lezen dat zij in het boek hetzelfde wordt gekenschetst als de fascinerende schrijfster die ze geweest moet zijn.
De schrijfstijl is door het gehele boek heen prettig: korte en bondige hoofdstukken met één van de personages als hoofdrolspeler, met tussendoor pakkende flashbacks die echt een meerwaarde aan het verhaal geven. Je leert de karakters van de hoofdpersonen zo een stuk beter begrijpen en kunt je inleven in hun gedachtegang. Hierdoor krijg je op een bepaalde manier ook steeds meer sympathie voor betreffende personen. Hetzelfde geldt voor perspectiefwisselingen, met name als personages op ongeveer hetzelfde ogenblik dingen meemaken en dit vanuit hun overtuiging beschrijven.
De spanningsboog loopt gedurende het verhaal lichtjes op, maar naar het einde toe wordt de ontknoping vrij vlot in kaart gebracht, wat het verhaal een wat onrealistisch voorkomen geeft. Aangezien het een fictief boek is dat gebaseerd is op feiten, vond ik dit echter niet enorm storend. Je komt stukje bij beetje steeds meer te weten over de kwestie omtrent de verdwijning en kunt er daardoor gaandeweg het boek zelf ook een soort van invulling aan geven. Ik had geen hoogstaande literatuur verwacht, maar meer een roman die lekker weg las, wat ook het geval was. Wellicht een tip: doe vooraf wat onderzoek naar de verdwijning van Agatha om je nog beter in te kunnen leven in het verhaal!
2
Reageer op deze recensie