Wraak is zoet

Een onzeker licht is het slotstuk in ‘The Darkest Minds’-trilogie van Alexandra Bracken en ook weer vertaald door Anne-Marieke Buijs. Het boek zal antwoorden moeten gaan geven op enkele belangrijke vragen zoals de oorzaak van het ontstaan van de ziekte IAAN, of er een genezing mogelijk is en of er een einde gaat komen aan de gevangenschap van de kinderen in de heropvoedingskampen. En voor wie er na de lijvige trilogie nog steeds geen genoeg van heeft trakteert de auteur haar nieuwsbriefabonnees op een geschrapte scène en een exclusief verhaal over Liam. Ook kunnen de fans zich verheugen op de publicatie later dit jaar van The Darkest Legacy, een vierde boek dat zich vijf jaar later afspeelt gezien vanuit het perspectief van Zu.  

Ruby en wat er nog over is van de Kinderalliantie proberen een hermetisch afgesloten Los Angeles te ontvluchten. Hun doel is de Ranch, het laatste toevluchtsoord van de alliantie in het noorden van de staat. Ruby heeft een afspraak met Cole, vanaf daar zullen ze zich alleen nog maar toeleggen op het bevrijden van de kinderen uit de kampen. Haar groep raakt verdeeld over de juiste aanpak, sommigen zien geweld als de enige manier en anderen willen via maatschappelijke bewustwording een verandering tot stand brengen. Dit zet de relatie tussen Ruby en haar vrienden erg onder druk, maar gebukt onder schuldgevoel trekt Ruby toch haar eigen plan.  

Een onzeker licht staat volledig in het teken van de strijd. Strijd om de kinderen te bevrijden, de mensen bewust te maken van wat er in de kampen daadwerkelijk gebeurt en de zoektocht naar de remedie voor de ziekte. Het boek zit vol actie, verteld in een hoog tempo. Net als in de voorgaande delen blijft er veel ruimte voor de personages om zich te blijven ontwikkelen. Met name Ruby’s transformatie is compleet. Ze gaat nog steeds gebukt onder schuldgevoelens, maar er is geen twijfel meer. Het doel heiligt de middelen en haar focus is altijd Thurmond geweest. Haar talent benut ze ten volle om de kinderen die ze zo lang geleden heeft moeten achterlaten te bevrijden en zo af te kunnen rekenen met haar traumatische verleden. De eindstrijd klimt naar een climax, is heftig en zal bij menig lezer de tranen naar boven brengen.  

Naast de blijvende verdieping van de personages en alle strijd die geleverd moet worden vergeet Bracken niet om haar verhaallijnen netjes af te wikkelen. Ze heeft gekozen voor relatief eenvoudige, doch geloofwaardige, verklaringen voor het ontstaan en genezen van de ziekte. Elk boek in deze dystopische trilogie is dik, dat had minder gekund. Het verhaal had niets aan vertelkracht ingeboet wanneer er nog een extra schrapronde had plaatsgevonden. Bracken is soms erg gedetailleerd in haar beschrijvingen en ook meer dan eens vallen dialogen in herhaling.  

Alexandra Bracken neemt met ‘The Darkest Minds’ haar lezers stevig bij de hand om die pas na talloze pagina’s verder weer los te laten. De boodschap is duidelijk, waar volwassenen de neiging hebben de boel te verzieken zijn jonge mensen heel goed in staat het juiste te doen. ‘The Darkest Minds’ is een rijke en goed opgebouwde serie waarvan het geheel de som der delen overstijgt, geschikt voor elke lezer die net iets meer van een boek verwacht.