Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Niet voor watjes

Anneke van Ieperen 11 oktober 2013

Corine Hartman heeft nauwelijks nog introductie nodig. Sedert 2007 is ze fulltime schrijfster en ze heeft een tiental boeken op haar naam staan. Met haar nieuwe psychologische thrillers rond rechercheur Jessica Haider kan niemand nog om haar heen. Het eerste deel, Bloedlijn, was dit jaar genomineerd voor De Gouden Strop. Precies zeven maanden later is er Glashard, het tweede deel in een serie die naar verwachting uit zeven delen zal bestaan.

"“Op een romantisch etentje voor twee hoef ik niet te rekenen. Dat weet ik zeker als er even later een kogel langs mijn oor fluit en vlak naast me inslaat in een boom. Fuck! Het lef! ‘Kom maar op, schoft,’ roep ik tegen de duisternis. ‘Ik lust je rauwer dan mijn haas.’”"
Met deze woorden van Jessica Haider wordt al in het eerste hoofdstuk de toon gezet.

Glashard  gaat verder waar Bloedlijn  is geëindigd. Jessy is afgekickt van haar drugverslaving en heeft een zwaar fysiek trainingsprogramma achter de rug. Ze slaagt voor een test in de Ardennen om zich te bewijzen voor de geheime organisatie Saligia en krijgt haar eerste opdracht. Een Belgische diamanthandelaar, Baruch Salomons, wordt ervan verdacht bloeddiamanten het land in te smokkelen vanuit Zimbabwe. Jessy gaat undercover en slaagt erin de minnares te worden van Salomons. In die hoedanigheid reist ze met hem mee naar een stad in Mozambique, aan de grens met Zimbabwe. Jessy's cover is echter niet waterdicht, privéomstandigheden dwingen haar contact te blijven houden met haar dagelijkse leven. Al bij de eerste problemen ontdekt ze dat de beloofde back-up van Saligia ontbreekt en dat ze er nagenoeg helemaal alleen voor staat. Ze zal in korte tijd moeten uitvinden hoe de illegale handel in de bloeddiamanten is opgezet voordat haar cover wordt doorzien; en natuurlijk moeten de daders gestraft worden.

In Bloedlijn  hebben we kennis kunnen maken met Jessica Haider. Jessy is geen type rechercheur waarvan er dertien in een dozijn passen. Het is dan ook geen verrassing wanneer ze wordt gevraagd lid te worden van Saligia, een geheime club van experts die zich tot taak hebben gesteld af te rekenen met criminelen die via de legale weg de dans zullen ontspringen. De naam van deze organisatie, Saligia, is een acroniem dat bestaat uit de beginletters van de Latijnse benamingen voor de zeven hoofdzonden.

Jessy is ongeduldig, heeft weinig scrupules en kan erg meedogenloos zijn. Tegelijkertijd probeert ze liefde en geduld op te brengen in het contact met haar familie. De depressiviteit en dood van haar moeder en de moord op haar zoon Nick hebben haar gevormd. De machteloosheid die ze ten opzichte van hen heeft gevoeld maakt dat ze altijd de controle wil blijven houden. Haar vaak rechtlijnige gedrag maakte haar in Bloedlijn  niet altijd even sympathiek. In Glashard  echter wordt duidelijk dat Jessy toch gecompliceerder in elkaar steekt. Jessy mag dan zelf denken dat het snuiven van coke en dominantie in bed haar een ultiem gevoel van controle geven, maar in haar undercoveropdracht wordt ze geconfronteerd met het tegendeel. Wanneer ze uiteindelijk meer dood dan levend weet te ontsnappen is ze woedend op Salomons en op zichzelf. Vanuit dat gevoel rekent ze op een gruwelijke, maar creatieve manier af met haar doelwit.

Glashard  heeft alles wat je mag verwachten van een thriller. Een ongecompliceerd, vlot geschreven verhaal dat helemaal klopt, vol actie, spanning en sterke, geloofwaardige karakters. De verhaallijnen komen keurig bij elkaar en maken de plot overtuigend. De korte hoofdstukken en de krachtige zinnen zorgen voor een continue vaart en de spanning wordt opgebouwd tot een verrassende ontknoping. Tussendoor worden de lijnen al uitgezet voor het derde deel, Zielloos, dat naar verwachting eind februari van volgend jaar zal verschijnen.

Kortom, het lezen van Glashard  is als het maken van een ritje in de achtbaan, je kunt er pas weer uit wanneer het afgelopen is en achteraf is het veel te snel voorbijgegaan. Voor de fans van Corine Hartman is dit boek een 'must read'. En voor alle andere lezers: Glashard  is niet voor watjes.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anneke van Ieperen

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur