Een beklemmend liefdesdrama

De Zweedse Ninni Schulman debuteerde in 2012 met Het meisje met sneeuw in het haar met journaliste Magdalena Hansson in de hoofdrol. Schulman schreef zes delen met haar als protagonist, die echter niet op de Nederlandse markt zijn gebracht. Jij alleen, ook weer vertaald door Edith Sybesma, maakt geen deel uit van deze serie. In dit boek maakt de lezer kennis met Paul en Iris, die allebei een moeilijke tijd achter de rug hebben. Ze ontmoeten elkaar bij toeval, het klikt direct tussen hen en al snel hebben ze alleen nog oog voor elkaar. Na meerdere verkeerde keuzes op liefdesgebied lijkt Paul te mooi om waar te zijn. Hij is niet getrouwd, voelt Iris perfect aan en stelt haar welbevinden boven dat van zichzelf. In eerste instantie is iedereen blij, maar dan beginnen de vrienden van Iris zich zorgen te maken.

Jij alleen is geschreven vanuit afwisselend de perspectieven van Paul en van Iris. In het eerste hoofdstuk wordt al direct veel weggegeven, waardoor de alerte lezer in grote lijnen zal weten wat er verwacht kan worden. De auteur neemt ruim de tijd om de relatie tussen haar hoofdpersonen te laten groeien. Het verhaal kabbelt voort totdat ze op de helft van het boek laat doorschemeren dat er misschien iets niet helemaal klopt in deze relatie. Door de perspectiefwisselingen krijgt de lezer meer inzicht in beide personages. Bovendien wordt het verhaal van Paul met regelmaat verteld vanuit de tegenwoordige tijd en in het contact dat hij in het nu heeft met zijn zus wordt er steeds meer duidelijk over zijn verleden. In de tweede helft van het boek ontstaat er iets meer dreiging, de situatie begint te ontsporen. De uiteindelijke ontknoping is nauwelijks een verrassing te noemen omdat de lezer dankzij het eerste hoofdstuk eigenlijk al weet hoe de relatie tussen Paul en Iris gaat aflopen. Bovendien voelt de climax te snel uitgevoerd en onaf, en sommige conclusies lijken opeens snel getrokken te worden.

De schrijfstijl van Schulman is eenvoudig en doet met name in de dialogen wat geforceerd aan waardoor deze bij vlagen nogal melig overkomen. De hoofdstukken zijn kort, ze beslaan soms slechts een halve pagina, waardoor het boek snel gelezen is. De eerste helft van het boek leest bijna als een chicklit en hoewel de tweede helft een ongemakkelijk gevoel zal oproepen, wordt het verhaal nergens echt spannend. Toch is het verhaal op zich meeslepend genoeg om de neiging op te roepen almaar door te willen blijven lezen.

Jij alleen is een spannende roman geschreven in een laag tempo dat weinig echte verrassingen in petto heeft voor de fervente thrillerlezer, maar dat prima geschikt kan zijn voor liefhebbers van een unheimisch liefdesdrama.