Wanneer een verkeerde beslissing onomkeerbaar blijkt

Een inbraak in haar eigen huis terwijl ze lagen te slapen heeft Esther Verhoef nu een plek gegeven in haar nieuwste thriller Lieve mama. Dit heeft ze gecombineerd met het thema opgroeiende kinderen waar ze al langer iets mee wilde doen. Daarbij kan ze putten uit persoonlijke ervaring aangezien haar eigen kinderen ongeveer dezelfde leeftijd hebben als de kinderen van Helen en Werner Möhring, de hoofdpersonen uit Lieve mama. Helen is verpleegkundige, Werner horecaondernemer en samen hebben ze drie kinderen in de puberleeftijd. Een druk gezin waarbij iedereen met zijn eigen dingen bezig is en soms te weinig tijd heeft voor elkaar. Terwijl Helen met man en macht probeert haar veeleisende baan en haar gezin te combineren voelt ze wel dat Werner zich aan het terugtrekken is. Dan wordt er op een doordeweekse dag ’s avonds ingebroken. Helen komt thuis en vindt een gemaskerde jongen in haar slaapkamer terwijl Werner bloedend op de grond ligt. Dan worden er gebeurtenissen in gang gezet die een beslissende invloed zullen hebben op het verdere leven van het hele gezin Möhring.

In Lieve mama nemen de gebeurtenissen een ruime week in beslag. Er worden twee verhaallijnen gevolgd, beide verteld vanuit de derde persoon, duidelijk van elkaar te onderscheiden. Hier doorheen lopen af en toe stukjes uit het dagboek van Helen in de vorm van brieven die ze schrijft aan haar overleden moeder. De ene verhaallijn volgt de ontwikkelingen vanuit Helen en de andere vanuit Ralf, de vriend van de jongen die inbreekt bij Helen en Werner.

Verhoef neemt de tijd haar personages neer te zetten en te voorzien van een identiteit, waardoor eenieder goed is uitgewerkt en een duidelijke plaats heeft gekregen binnen de gebeurtenissen die zich ontvouwen. Hierdoor duurt het echter lang voordat de spanning erin komt, maar dan is deze, vooral onderhuidse, spanning ook heel prominent aanwezig. Wanneer de levens van Ralf en Helens gezin elkaar gaan kruisen neemt dit echter weer wat af. Dit komt vooral doordat de oplettende lezer de puzzelstukjes inmiddels wel aan elkaar heeft kunnen leggen en de ontknoping niet meer als een echte verrassing komt.

Het zal voor een auteur met zo’n succesvolle status als Esther Verhoef niet meevallen om iedere keer te moeten voldoen aan de hoge verwachtingen van lezers en critici. Met een geloofwaardige plot, goed neergezette personages en een hele vloeiende schrijfstijl is Lieve mama een strakke thriller geworden. Toch is het verhaal op zich niet heel erg origineel te noemen en had er best meer diepgang in de plot mogen zitten. Wanneer de spanning aanwezig is, is het er ook echt; jammer genoeg kan de spanningsboog niet helemaal vastgehouden worden. Als thrillerlezer wil je Lieve mama zeker gelezen hebben en zul je niet teleurgesteld worden, maar er had toch net wat meer uit gehaald kunnen worden.