Beslist geen onverdienstelijk debuut

In 2014 besloot de Utrechtse Sanne de Bock om naast haar studie geneeskunde eindelijk gehoor te geven aan de drang om haar fantasie de vrije loop te laten. Volgens eigen zeggen is ze ambitieus genoeg om een trilogie te schrijven. Twee jaar geleden was het eerste deel in ‘De strijd om Aera’ voltooid en vond ze door middel van Slagboom, een crowdfundingplatform van uitgeverij Palmslag, een weg om haar boek te financieren. Begin dit jaar was de publicatie van Verraad een feit.  

Lang geleden was Aera een welvarend koninkrijk. Door gebeurtenissen die niemand zich nog kan herinneren is het land verdeeld geraakt in een Noorder en Zuider koninkrijk die elkaar naar het leven staan. Het leven is hard voor de inwoners, ze zijn verplicht om wekelijks op Offerdag een groot deel van hun bezittingen te schenken aan de koning en zijn strijdmacht. In een ziekenhuis ontwaakt Alanna, een jonge vrouw die niet meer weet wie ze is of waar ze vandaan komt. Naast haar bed zit Trojan, een man die beweert haar vriend te zijn en haar vertelt dat haar leven in gevaar is. Samen duiken ze onder om aan het oog van de Tuchtwachters te ontsnappen. Wanhopig probeert Alanna haar herinneringen terug te vinden terwijl ze steeds meer leert over haar wereld waarin slechts plaats lijkt te zijn voor onderdrukking van de massa.  

In de proloog wordt door een ik-persoon een korte schets gegeven van het land Aera en zijn tweedeling in een Noorder en Zuider koninkrijk. Voor de lezer een heel overzichtelijk startpunt om de wereld van Aera te begrijpen; in de loop van het verhaal komen er echter weinig nieuwe elementen bij waardoor de worldbuilding in Verraad wat oppervlakkig blijft. Het boek begint aantrekkelijk op een aantrekkelijke manier met een jonge vrouw die met geheugenverlies wakker wordt in het ziekenhuis en op de vlucht slaat. Na deze sterke opening zakt het verhaal wat in en duurt het een poosje voordat het tempo weer wordt opgepakt. Het geheugenverlies van Alanna wordt door de auteur geloofwaardig neergezet en maakt dat de lezer gemakkelijk sympathie opvat voor dit personage. Ook de plot steekt netjes in elkaar en na een enerverend einde is het boek mooi afgesloten, maar biedt tegelijkertijd ook aanknopingspunten voor het vervolg.  

De manier van schrijven van Sanne de Bock is over het algemeen heel soepel, met name de dialogen zijn realistisch en doen spontaan aan. Anderzijds komt er nu en dan een zin voorbij als ‘De geur van ontsmettingsmiddel dreunde tegen haar slapen als een vuist van noodlottigheid’ wat enigszins geforceerd aan doet. Om iets te benadrukken maakt de auteur ook regelmatig gebruik van hoofdletters in de dialoog, dit leest niet prettig en doet schreeuwerig aan. In Verraad zijn thema’s verwerkt waarin jongeren zich zeker zullen kunnen herkennen. Onrechtvaardigheid en de gevoelde onmacht om zaken te kunnen beïnvloeden, het vinden van een eigen plek en het willen ingaan tegen de passiviteit van de massa. Hoe ontwikkel je een eigen identiteit in een wereld die hard is en waar nauwelijks plaats is voor individualiteit?  

‘Er was iets veranderd en het duurde een tijdje voordat ze besefte dat het haar eigen perceptie van de werkelijkheid was. Ze was een nieuweling in een oude wereld, niet op de hoogte van de plaats die zij erin hoorde te bekleden.’  

Sanne de Bock heeft met Verraad beslist geen onverdienstelijk debuut geschreven en er is ruimte voor groei. Wanneer ze haar gehele schrijfstijl net zo vlot kan krijgen als haar dialogen en ze de wereld van Aera nog verder uitbouwt kan ‘De strijd om Aera’ een hele interessante serie worden.