Lezersrecensie
Raakt tot in het diepst van de ziel, met recht een van de beste boeken die ik ooit las
"Je mag niet leven in angst, dat heeft geen zin. Je bent jong, je moet nú leven, je moet nú alles eruit halen wat er in zit."
"Eenzaam, constant samen en toch alleen."
Julia en Sean, Sean en Julia, horen bij elkaar als peper en zout, als de sterren en de maan.
Ooit waren de achtentwintigjarige Julia van Doorn en Sean Millenaar elkaars grote liefde, het perfecte stel, samen konden ze de hele wereld aan.
"Hoe heeft het zover kunnen komen? Ik had altijd het idee dat wij, ongeacht wat er zou gebeuren, elkaar zouden blijven steunen. Dat wij bij elkaar zouden blijven, hoe dan ook."
Julia en Sean schelen maar een paar maanden, hun ouders waren goed bevriend en Julia groeide samen met Sean en zijn tweelingbroer Jake op, zij waren altijd als broers voor haar. Al hun eerste keren beleefden ze samen, maatjes voor het leven. Sinds de middelbare school zijn ze een stelletje, zijn bijna veertien jaar samen en sinds een jaar elkaars verloofden. Tot die ene nacht een jaar geleden, de nacht waarin alles voorgoed veranderde, die alles op zijn kop zette en totaal verwoestte.
"Alles over mijn verrotte laatste jaar, over mijn vreselijke relatie met Sean, van de hemel naar de hel."
Terwijl Julia hard haar best doet om haar leven weer op te pakken, blijft Sean erin hangen, hij kan het niet verwerken. Haar hele leven staat in teken van Sean, altijd maar rekening met hem houden, ze leven al een jaar langs elkaar heen, delen niks meer samen, geen emotie, affectie, communicatie, er is alleen maar de stilte van het zwijgen. Na een jaar vol ondraaglijke schuldgevoelens en zich groot en sterk te hebben gehouden, staat Julia op het punt van instorten. Julia en Sean staan verder uit elkaar dan ooit en zitten in een heel diep dal.
"Je kunt je gevoel niet uitschakelen, ook al probeer je nog zo hard er niks mee te doen."
Na wederom een avond doodgezwegen te worden, vertrekt Julia naar cafe Piazza, waar haar beste vriendin Tessa op haar zit te wachten. Daar loopt ze Ryan Marchena tegen het lijf. Iets waarvan ze nooit had verwacht, dat dit haar zou overkomen gebeurde toch! Ryan maakt meer in haar los dan ze ooit had gedacht, staat op haar netvlies gebrand en gaat niet meer uit haar hoofd. Gevoelens kun je helaas niet sturen of uitschakelen.
"Ik voel me opgesplitst in twee delen."
Ryan komt niet voor niets op haar pad, alles heeft zijn reden, hij zorgt ervoor dat ze weer gaat genieten van het leven en stopt met bang zijn. Maar haar hart ligt bij Sean, samen hebben ze zoveel meegemaakt, een leven zonder hem, alleen al de gedachte daaraan maakt haar hysterisch. Verscheurd door schuldgevoelens en twijfels staat ze voor de allermoeilijkste keuze van haar leven.
"Sean duwde me letterlijk weg, en Ryan ving me op. Hij dreef me recht in de armen van een andere man."
Komen Julia en Sean er samen uit? Is er een toekomst voor hun samen? Lukt het ze om deze verschrikkelijke gebeurtenis, die ze voor altijd met zich meedragen, een plaatsje te geven? Of is het soms beter om elkaar los te laten en verder te gaan met je leven? Is niets voor altijd? Of toch wel?
"Gekwetst door het leven en dat laat zijn sporen na."
Op de cover van het boek staan kaarsen afgebeeld, kaarsen geven een romantische uitstraling, de achtergrond van de cover is wazig, precies zoals hoofdpersonage Julia zich ook voelt, wazig en verward, de cover past dus goed bij het verhaal. Evenals de titel die erg goed is gekozen.
Ooit zal ik je weer zien bestaat uit 10 lange hoofdstukken. De hoofdstukken zijn geschreven in het heden met een terugblik naar het verleden en nemen je mee naar de afgrijselijke gebeurtenis een jaar geleden. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit Julia en sluiten af met een door Julia’s moeder geschreven brief. Haar moeder hield een dagboek in briefvorm bij over Julia’s ontwikkeling vanaf jonge leeftijd, deze brieven zijn bestemd voor Julia op haar dertigste verjaardag. Erg origineel bedacht, op deze manier kom je als lezer steeds meer te weten.
De proloog start middenin een woordenwisseling tussen Julia en Ryan, welke later in het verhaal op zijn plaats valt.
Ellen Lina heeft een razendsnelle schrijfstijl, vanaf de eerste bladzijde leest het verhaal ondanks zijn heftige emoties heerlijk weg, eenmaal begonnen, kun je niet meer stoppen met lezen. Het is dat ik het boek noodgedwongen wegens drukte aan de kant moest leggen, anders had ik het in een ruk uitgelezen. De mooie quotes en zinnen in het boek hebben mij geraakt, ze geven je een boodschap mee die je aan het denken zet. Ooit zal ik je weer zien heeft mij van begin tot het eind geraakt. De emoties en gevoelens in het verhaal waren voor mij herkenbaar, de rillingen liepen over mijn rug en het kippenvel stond op mijn armen en lieten mij zo nu en dan eventjes volschieten van emotie. Ik ben er enorm van onder de indruk, het heeft een blijvende indruk op me achtergelaten, een boek wat ik niet zomaar meer zal vergeten. Het is denk ik met recht één van de beste boeken die ik ooit las.
De personages in Ooit zal ik je weer zien zijn levensecht, ik leefde me helemaal in, in het verhaal en voelde de emoties van Julia, Sean, Ryan en de moedergevoelens van haar moeder. De emoties en gevoelens zijn zo echt beschreven dat je ze zelf ervaart, alsof je er zelf bij bent, je voelt hun eenzaamheid, de onrust, angst, paniek, woede, pijn en verdriet. De wanhoop en machteloosheid. Julia wordt verscheurd door schuldgevoelens en verdriet en moet een onmogelijke keuze maken. Hoe kan je ooit verder leven na alle ellende die zij heeft moeten doorstaan? Ze voelt zich doodongelukkig, mist het plezier in het leven en weet niet hoe ze nog verder moet? De tweestrijd waarin zij zich bevind is ondraaglijk. Hoe is het mogelijk om zo'n mogelijke keuze te maken? Wanneer weet je of je de juiste keuze maakt? Heelt de tijd wel alle wonden zoals men altijd zo mooi beweerd? Hoe kun je iets accepteren waarvan je niet wilt dat het gebeurd?
Julia's hele leven staat in teken van haar jeugdliefde en verloofde Sean, hij is haar alles, haar grote liefde, haar maatje, de broer die ze nooit had, tot dat ene verschrikkelijke moment een jaar geleden, waarop alles in één keer voorgoed veranderde en voor altijd verwoestte, sindsdien is niets ooit nog hetzelfde. Dit draagt ze voor de rest van haar leven met zich mee. Hoeveel kan iemand verdragen? Kan je nog wel verder leven als je zoiets afgrijselijks meemaakt?
Wat is er toch gebeurd een jaar geleden? Waardoor veranderde Sean van een lieve actieve man in deze bankhangende engerd die zich totaal voor de wereld heeft afgesloten en geen gevoelens meer tot zich toe kan laten?
Twee mensen die elkaar door en door kenden, uit elkaar gegroeid door een verschrikkelijke gebeurtenis. Lukt het Julia en Sean om hier samen uit te komen? Overwint hun liefde alles? Julia is vastbesloten, tot ze Ryan ontmoet, iets wat ze absoluut niet wilde en nooit voor ogen had gehouden gebeurde toch, gevoelens kun je nu eenmaal niet sturen hoe moeilijk dat soms ook is. Is Ryan haar zielsverwant? Of toch Sean?
De ontwikkeling die Julia ondergaat gedurende het verhaal is heel mooi omschreven.
De verhaallijn van Ooit zal ik je weer zien is heftig. Het verhaal bevat diverse goed verzonnen wendingen en aan het einde heeft Lina nog een bommetje voor de lezer in petto, welke doet hunkeren naar een vervolg.
Ondanks de zware thema's die het boek aansnijdt bevat het verhaal ook de benodigde dosis humor en romantiek, die samen zorgen voor de perfecte balans, wat resulteert in een prachtig bijzonder boek.
Wijze les uit dit boek:
Wees dankbaar voor het leven, volg je hart en geniet met volle teugen want iedere dag kan de laatste zijn!
Ooit zal ik je weer zien, een heftig verhaal, raakt tot in het diepst van de ziel, hoe kun je ooit verder naar zoveel ellende, met recht een van de beste boeken die ik ooit las, absolute aanrader!
"Eenzaam, constant samen en toch alleen."
Julia en Sean, Sean en Julia, horen bij elkaar als peper en zout, als de sterren en de maan.
Ooit waren de achtentwintigjarige Julia van Doorn en Sean Millenaar elkaars grote liefde, het perfecte stel, samen konden ze de hele wereld aan.
"Hoe heeft het zover kunnen komen? Ik had altijd het idee dat wij, ongeacht wat er zou gebeuren, elkaar zouden blijven steunen. Dat wij bij elkaar zouden blijven, hoe dan ook."
Julia en Sean schelen maar een paar maanden, hun ouders waren goed bevriend en Julia groeide samen met Sean en zijn tweelingbroer Jake op, zij waren altijd als broers voor haar. Al hun eerste keren beleefden ze samen, maatjes voor het leven. Sinds de middelbare school zijn ze een stelletje, zijn bijna veertien jaar samen en sinds een jaar elkaars verloofden. Tot die ene nacht een jaar geleden, de nacht waarin alles voorgoed veranderde, die alles op zijn kop zette en totaal verwoestte.
"Alles over mijn verrotte laatste jaar, over mijn vreselijke relatie met Sean, van de hemel naar de hel."
Terwijl Julia hard haar best doet om haar leven weer op te pakken, blijft Sean erin hangen, hij kan het niet verwerken. Haar hele leven staat in teken van Sean, altijd maar rekening met hem houden, ze leven al een jaar langs elkaar heen, delen niks meer samen, geen emotie, affectie, communicatie, er is alleen maar de stilte van het zwijgen. Na een jaar vol ondraaglijke schuldgevoelens en zich groot en sterk te hebben gehouden, staat Julia op het punt van instorten. Julia en Sean staan verder uit elkaar dan ooit en zitten in een heel diep dal.
"Je kunt je gevoel niet uitschakelen, ook al probeer je nog zo hard er niks mee te doen."
Na wederom een avond doodgezwegen te worden, vertrekt Julia naar cafe Piazza, waar haar beste vriendin Tessa op haar zit te wachten. Daar loopt ze Ryan Marchena tegen het lijf. Iets waarvan ze nooit had verwacht, dat dit haar zou overkomen gebeurde toch! Ryan maakt meer in haar los dan ze ooit had gedacht, staat op haar netvlies gebrand en gaat niet meer uit haar hoofd. Gevoelens kun je helaas niet sturen of uitschakelen.
"Ik voel me opgesplitst in twee delen."
Ryan komt niet voor niets op haar pad, alles heeft zijn reden, hij zorgt ervoor dat ze weer gaat genieten van het leven en stopt met bang zijn. Maar haar hart ligt bij Sean, samen hebben ze zoveel meegemaakt, een leven zonder hem, alleen al de gedachte daaraan maakt haar hysterisch. Verscheurd door schuldgevoelens en twijfels staat ze voor de allermoeilijkste keuze van haar leven.
"Sean duwde me letterlijk weg, en Ryan ving me op. Hij dreef me recht in de armen van een andere man."
Komen Julia en Sean er samen uit? Is er een toekomst voor hun samen? Lukt het ze om deze verschrikkelijke gebeurtenis, die ze voor altijd met zich meedragen, een plaatsje te geven? Of is het soms beter om elkaar los te laten en verder te gaan met je leven? Is niets voor altijd? Of toch wel?
"Gekwetst door het leven en dat laat zijn sporen na."
Op de cover van het boek staan kaarsen afgebeeld, kaarsen geven een romantische uitstraling, de achtergrond van de cover is wazig, precies zoals hoofdpersonage Julia zich ook voelt, wazig en verward, de cover past dus goed bij het verhaal. Evenals de titel die erg goed is gekozen.
Ooit zal ik je weer zien bestaat uit 10 lange hoofdstukken. De hoofdstukken zijn geschreven in het heden met een terugblik naar het verleden en nemen je mee naar de afgrijselijke gebeurtenis een jaar geleden. De hoofdstukken zijn geschreven vanuit Julia en sluiten af met een door Julia’s moeder geschreven brief. Haar moeder hield een dagboek in briefvorm bij over Julia’s ontwikkeling vanaf jonge leeftijd, deze brieven zijn bestemd voor Julia op haar dertigste verjaardag. Erg origineel bedacht, op deze manier kom je als lezer steeds meer te weten.
De proloog start middenin een woordenwisseling tussen Julia en Ryan, welke later in het verhaal op zijn plaats valt.
Ellen Lina heeft een razendsnelle schrijfstijl, vanaf de eerste bladzijde leest het verhaal ondanks zijn heftige emoties heerlijk weg, eenmaal begonnen, kun je niet meer stoppen met lezen. Het is dat ik het boek noodgedwongen wegens drukte aan de kant moest leggen, anders had ik het in een ruk uitgelezen. De mooie quotes en zinnen in het boek hebben mij geraakt, ze geven je een boodschap mee die je aan het denken zet. Ooit zal ik je weer zien heeft mij van begin tot het eind geraakt. De emoties en gevoelens in het verhaal waren voor mij herkenbaar, de rillingen liepen over mijn rug en het kippenvel stond op mijn armen en lieten mij zo nu en dan eventjes volschieten van emotie. Ik ben er enorm van onder de indruk, het heeft een blijvende indruk op me achtergelaten, een boek wat ik niet zomaar meer zal vergeten. Het is denk ik met recht één van de beste boeken die ik ooit las.
De personages in Ooit zal ik je weer zien zijn levensecht, ik leefde me helemaal in, in het verhaal en voelde de emoties van Julia, Sean, Ryan en de moedergevoelens van haar moeder. De emoties en gevoelens zijn zo echt beschreven dat je ze zelf ervaart, alsof je er zelf bij bent, je voelt hun eenzaamheid, de onrust, angst, paniek, woede, pijn en verdriet. De wanhoop en machteloosheid. Julia wordt verscheurd door schuldgevoelens en verdriet en moet een onmogelijke keuze maken. Hoe kan je ooit verder leven na alle ellende die zij heeft moeten doorstaan? Ze voelt zich doodongelukkig, mist het plezier in het leven en weet niet hoe ze nog verder moet? De tweestrijd waarin zij zich bevind is ondraaglijk. Hoe is het mogelijk om zo'n mogelijke keuze te maken? Wanneer weet je of je de juiste keuze maakt? Heelt de tijd wel alle wonden zoals men altijd zo mooi beweerd? Hoe kun je iets accepteren waarvan je niet wilt dat het gebeurd?
Julia's hele leven staat in teken van haar jeugdliefde en verloofde Sean, hij is haar alles, haar grote liefde, haar maatje, de broer die ze nooit had, tot dat ene verschrikkelijke moment een jaar geleden, waarop alles in één keer voorgoed veranderde en voor altijd verwoestte, sindsdien is niets ooit nog hetzelfde. Dit draagt ze voor de rest van haar leven met zich mee. Hoeveel kan iemand verdragen? Kan je nog wel verder leven als je zoiets afgrijselijks meemaakt?
Wat is er toch gebeurd een jaar geleden? Waardoor veranderde Sean van een lieve actieve man in deze bankhangende engerd die zich totaal voor de wereld heeft afgesloten en geen gevoelens meer tot zich toe kan laten?
Twee mensen die elkaar door en door kenden, uit elkaar gegroeid door een verschrikkelijke gebeurtenis. Lukt het Julia en Sean om hier samen uit te komen? Overwint hun liefde alles? Julia is vastbesloten, tot ze Ryan ontmoet, iets wat ze absoluut niet wilde en nooit voor ogen had gehouden gebeurde toch, gevoelens kun je nu eenmaal niet sturen hoe moeilijk dat soms ook is. Is Ryan haar zielsverwant? Of toch Sean?
De ontwikkeling die Julia ondergaat gedurende het verhaal is heel mooi omschreven.
De verhaallijn van Ooit zal ik je weer zien is heftig. Het verhaal bevat diverse goed verzonnen wendingen en aan het einde heeft Lina nog een bommetje voor de lezer in petto, welke doet hunkeren naar een vervolg.
Ondanks de zware thema's die het boek aansnijdt bevat het verhaal ook de benodigde dosis humor en romantiek, die samen zorgen voor de perfecte balans, wat resulteert in een prachtig bijzonder boek.
Wijze les uit dit boek:
Wees dankbaar voor het leven, volg je hart en geniet met volle teugen want iedere dag kan de laatste zijn!
Ooit zal ik je weer zien, een heftig verhaal, raakt tot in het diepst van de ziel, hoe kun je ooit verder naar zoveel ellende, met recht een van de beste boeken die ik ooit las, absolute aanrader!
1
Reageer op deze recensie