Lezersrecensie
Recensie 'De edele kunst van not giving a f*ck'
Mijn moeder leest honderden zelfhulpboeken over dingen als 'mindfulness' en meer van dat zweverige gedoe. Wij (mijn vader, zussen en ik) moeten daar altijd een beetje om lachen. Prima dat ze dat leest, maar we krijgen dan vervolgens wel de hele dag dingen te horen als 'ik heb gelezen dat...' en 'wist je dat...' Om eerlijk te zijn, kan het mij allemaal weinig schelen en geloof ik er allemaal niet zo in. Mark Manson blijkbaar ook niet, vandaar deze titel. Want het enige wat je helpt in het leven, is not giving a fuck.
In het begin van het boek ligt de nadruk hier ook heel erg op - Manson legt dat uit dat op het moment je stopt met een fuck te geven, het succes zal komen (hij bewijst dit met een anekdote over de schrijver Bukowski, die op zijn graf Don't try heeft staan). De consumentencultuur en social media leren ons een fuck te geven om spullen en oppervlakkige dingen. Hij brengt dit vaak op een humoristische manier.
"Kijk maar eens naar je Facebook-feed. Iedereen lijkt daar een fantastisch leven te hebben. Kijk, deze week zijn er acht mensen getrouwd! En een zestienjarige meid heeft een Ferrari gekregen voor haar verjaardag. En een of andere whizzkid heeft 2 miljard binnengehaald met een app waarmee automatisch je toiletpapier wordt aangevuld als het op is. Intussen zit jij thuis het gebit van je kat te flossen."
Maar dan al snel beginnen toch de goedbedoelde psychologische adviezen. Waar ik dacht dat dit boek een soort satire op zelfhulpboeken zou zijn, is dit gewoon een zelfhulpboek dat doet alsof het geen zelfhulpboek is. Op de achterkant staat: 'van populair weblog naar New York Times-bestseller"dit is hét boek voor zelfhulpboekhaters!' Niet zo gek dat ik iets anders verwachtte, toch? Maar dan de volgende zin: 'Stop met altijd maar positief zijn, en leer in plaats daarvan met je tekortkomingen en tegenslagen in het leven om te gaan.' Oh. Ohhh. Dit klinkt om eerlijk te zijn gewoon als alle andere duizend zelfhulpboeken die al bestaan. Helaas.
Maar even die teleurstelling lostlatende, focus ik me toch even op het advies dat Manson geeft. Want veel dingen die hij zegt geven je wel een 'goh, dat is eigenlijk ook zo'-momentje. Vooral het volgende sprak me erg aan. Manson legt uit dat veel mensen constant bezig zijn met zich proberen goed te voelen, en wanneer ze zich goed voelen, ze er alles aan proberen te doen dit gevoel te behouden. Het resultaat is vermoeiend en dat je je eigenlijk constant gestresst en dus niét goed voelt. Deze quote omschrijft het perfect:
"Het verlangen naar positievere ervaringen is in wezen een negatieve ervaring. Terwijl daarentegen de acceptatie van een negatieve ervaring in feite juist een positieve ervaring is."
Ondanks dat ik had gehoopt dat dit boek iets anders zou zijn dan een typisch zelfhulpboek met goedbedoelde adviezen, als je die verwachting uit je hoofd zet, kun je er best nog wat aan hebben. Manson wisselt het advies af met interessante anekdotes en veel zelfspot en sarcasme, en daar houd ik wel van. Al ga ik na het lezen van dit boek niet gelijk mijn leven omgooien, het kan nooit kwaad af en toe even naar jezelf en je gedrag te kijken en te zeggen: 'waarom geef ik eigenlijk zoveel f*cks?'
★★★☆☆
Lees deze en andere reviews op http://book-overdose.blogspot.nl/
In het begin van het boek ligt de nadruk hier ook heel erg op - Manson legt dat uit dat op het moment je stopt met een fuck te geven, het succes zal komen (hij bewijst dit met een anekdote over de schrijver Bukowski, die op zijn graf Don't try heeft staan). De consumentencultuur en social media leren ons een fuck te geven om spullen en oppervlakkige dingen. Hij brengt dit vaak op een humoristische manier.
"Kijk maar eens naar je Facebook-feed. Iedereen lijkt daar een fantastisch leven te hebben. Kijk, deze week zijn er acht mensen getrouwd! En een zestienjarige meid heeft een Ferrari gekregen voor haar verjaardag. En een of andere whizzkid heeft 2 miljard binnengehaald met een app waarmee automatisch je toiletpapier wordt aangevuld als het op is. Intussen zit jij thuis het gebit van je kat te flossen."
Maar dan al snel beginnen toch de goedbedoelde psychologische adviezen. Waar ik dacht dat dit boek een soort satire op zelfhulpboeken zou zijn, is dit gewoon een zelfhulpboek dat doet alsof het geen zelfhulpboek is. Op de achterkant staat: 'van populair weblog naar New York Times-bestseller"dit is hét boek voor zelfhulpboekhaters!' Niet zo gek dat ik iets anders verwachtte, toch? Maar dan de volgende zin: 'Stop met altijd maar positief zijn, en leer in plaats daarvan met je tekortkomingen en tegenslagen in het leven om te gaan.' Oh. Ohhh. Dit klinkt om eerlijk te zijn gewoon als alle andere duizend zelfhulpboeken die al bestaan. Helaas.
Maar even die teleurstelling lostlatende, focus ik me toch even op het advies dat Manson geeft. Want veel dingen die hij zegt geven je wel een 'goh, dat is eigenlijk ook zo'-momentje. Vooral het volgende sprak me erg aan. Manson legt uit dat veel mensen constant bezig zijn met zich proberen goed te voelen, en wanneer ze zich goed voelen, ze er alles aan proberen te doen dit gevoel te behouden. Het resultaat is vermoeiend en dat je je eigenlijk constant gestresst en dus niét goed voelt. Deze quote omschrijft het perfect:
"Het verlangen naar positievere ervaringen is in wezen een negatieve ervaring. Terwijl daarentegen de acceptatie van een negatieve ervaring in feite juist een positieve ervaring is."
Ondanks dat ik had gehoopt dat dit boek iets anders zou zijn dan een typisch zelfhulpboek met goedbedoelde adviezen, als je die verwachting uit je hoofd zet, kun je er best nog wat aan hebben. Manson wisselt het advies af met interessante anekdotes en veel zelfspot en sarcasme, en daar houd ik wel van. Al ga ik na het lezen van dit boek niet gelijk mijn leven omgooien, het kan nooit kwaad af en toe even naar jezelf en je gedrag te kijken en te zeggen: 'waarom geef ik eigenlijk zoveel f*cks?'
★★★☆☆
Lees deze en andere reviews op http://book-overdose.blogspot.nl/
5
Reageer op deze recensie