Lezersrecensie
Op zoek naar geluk voor de aller ongelukkigsten onder ons.
De cover van dit boekje Babygehalte trok mijn aandacht. Een baby in luier op een zebrapad. Is dit een verhaal over een achtergelaten baby?
Het boek heeft een mooi verhaal, met prachtige zinnen, al moest ik soms even terug lezen omdat het te Vlaams was, maar dat was niet hinderlijk.
De cursief gedrukte stukjes, zijn dus adempauzes, maar ik vond dat afbreuk doen aan het verhaal zelf.. Ik wilde gewoon het verhaal door lezen over de engel Winter die naar de aarde wordt gezonden om mensen die echt heel erg verdrietig zijn te helpen. Drie mensen uit verschillende landen ontmoet Winter. Door middel van een Hss Human Happiness Scan, worden de ergste gevallen eruit gehaald en is het Winter zijn opdracht die mensen happy te maken.
“Eindelijk jij voorwerp waarvan ik zo weinig wist…. Ik weet nu wat jij bent. Jij bent het oog van God”.
De schrijver Kobe vertelt het verhaal. Wanneer Kobe de cursief gedrukte stukjes voor een ander boek had gebruikt was het voor mij overzichtelijker geweest, maar hij heeft het niet voor niets gedaan. Hij wilde het verhaal even bij je laten rusten en je gedachten op iets anders laten focussen. Heel knap gedaan, maar voor mij persoonlijk te chaotisch.
Tijd vliegt!
Ook jij, die nu leest, weet hoe anders je met tijd omgaat naarmate je ouder wordt. Tijd is niet meer die tijd waar je alles op hetzelfde moment wil doen. Nu is alles ingedeeld in periodes en fasen. Daar neem je dan, stap voor stap tijd voor. Genot door oogomstraling en soms te kort. Geduld is een deugd geworden! Het is misschien daarom dat ik dit neer schrijf: een vage blik op tijd…
De tijd die Winter bij zijn uitgezochte persoon door brengt is best een hele poos en er gebeurd echt van alles. Die verhalen zijn mooi om te lezen, maar soms ook verdrietig. Het eerste verhaal, over Marianne, liet mij met een brok in mijn keel achter en het tweede verhaal over de 85 jarige Margaret, was gewoon in en in triest terwijl het derde verhaal over meneer Plakmans, meer hilarisch maar toch ook psychologisch was.
Een boek wat je niet even zomaar tussendoor leest, maar waar je echt je gedachte bij moet houden en soms even stukjes terug moet lezen.
Lieve leesgroet Caroline
Het boek heeft een mooi verhaal, met prachtige zinnen, al moest ik soms even terug lezen omdat het te Vlaams was, maar dat was niet hinderlijk.
De cursief gedrukte stukjes, zijn dus adempauzes, maar ik vond dat afbreuk doen aan het verhaal zelf.. Ik wilde gewoon het verhaal door lezen over de engel Winter die naar de aarde wordt gezonden om mensen die echt heel erg verdrietig zijn te helpen. Drie mensen uit verschillende landen ontmoet Winter. Door middel van een Hss Human Happiness Scan, worden de ergste gevallen eruit gehaald en is het Winter zijn opdracht die mensen happy te maken.
“Eindelijk jij voorwerp waarvan ik zo weinig wist…. Ik weet nu wat jij bent. Jij bent het oog van God”.
De schrijver Kobe vertelt het verhaal. Wanneer Kobe de cursief gedrukte stukjes voor een ander boek had gebruikt was het voor mij overzichtelijker geweest, maar hij heeft het niet voor niets gedaan. Hij wilde het verhaal even bij je laten rusten en je gedachten op iets anders laten focussen. Heel knap gedaan, maar voor mij persoonlijk te chaotisch.
Tijd vliegt!
Ook jij, die nu leest, weet hoe anders je met tijd omgaat naarmate je ouder wordt. Tijd is niet meer die tijd waar je alles op hetzelfde moment wil doen. Nu is alles ingedeeld in periodes en fasen. Daar neem je dan, stap voor stap tijd voor. Genot door oogomstraling en soms te kort. Geduld is een deugd geworden! Het is misschien daarom dat ik dit neer schrijf: een vage blik op tijd…
De tijd die Winter bij zijn uitgezochte persoon door brengt is best een hele poos en er gebeurd echt van alles. Die verhalen zijn mooi om te lezen, maar soms ook verdrietig. Het eerste verhaal, over Marianne, liet mij met een brok in mijn keel achter en het tweede verhaal over de 85 jarige Margaret, was gewoon in en in triest terwijl het derde verhaal over meneer Plakmans, meer hilarisch maar toch ook psychologisch was.
Een boek wat je niet even zomaar tussendoor leest, maar waar je echt je gedachte bij moet houden en soms even stukjes terug moet lezen.
Lieve leesgroet Caroline
2
Reageer op deze recensie
