Lezersrecensie
Zes sterren
In ‘Het dossier’ door Anya Niewierra is de hoofdrol weg gelegd voor de 46 jarige Josta. Zij is uit Oost-Duitsland gevlucht, net voor de val van De Muur en is daar opgevangen door David. Maar David haar beschermer en man is er niet meer, hij is overleden. Josta wil het liefst haar tijd en jeugd in de DDR vergeten maar dat kan niet. In 2014 blijkt dat een geheim dossier, kunstvervalsing in de DDR, reden tot moord is. Josta was een van de kunstvervalsers, maar ontsnapte. Alles wordt in haar leven overhoop gegooid, want Josta zou niet eens bestaan.
In ‘Het dossier’ krijg je een kijkje in het leven in de DDR na de Tweede Wereldoorlog. Ontluisterend is het om te lezen hoe de kleine Josta apart wordt gezet op school omdat zij magische vingers heeft, ze is een kunstenares en kan prachtig tekenen en schilderen. Kinderen met een uitzonderlijk talent in de DDR kregen apart les. Josta is eenzaam mede door dit ontwikkelingsklimaat. Als er deviezen nodig zijn wordt een groep mensen ingezet om werken van impressionisten na te maken. Zo raar is het niet als schilderwerken opdoken na de Tweede WO. Josta is de schilder. Als er een dossier verdwijnt waar alles instaat wordt de groep afgevoerd naar de Stasi gevangenis. De vraag is wie van de groep dit heeft gestolen. Dit alles vond plaats in 1989.
Nu is het 2014 en Josta krijgt veel voor haar kiezen. Ze heeft vele herinneringen, ook nare die ze graag wil vergeten, maar juist die dingen vergeet je niet. Toch zorgt haar kunstenaarstalent ervoor dat ze door ging en gaat met haar leven. Kan ze van dingen genieten. Niewierra heeft oog voor detail maar dan wel met een schildersoog. Je ziet de bomen, je ruikt het bos en de pioenrozen. Prachtige omschrijvingen maken van ‘Het dossier’ een adembenemend schouwspel ondanks de gruwelijkheden. Een weergaloos plot maakt ‘Het dossier’ af.
Nawierra heeft een vloeiende pen, de leesbaarheid is zeer gemakkelijk. Eenmaal begonnen in ‘Het dossier’ wil je alleen maar doorlezen, lezen waarom, hoe of wat. Je bent diep verzonken in het boek en je omgeving verdwijnt, daarvoor komt het leven van Josta en haar omgeving voor in de plaats. ’s Nachts ben je de toeschouwer van de film ‘Het dossier’. En als de film afgelopen is sla je het boek met een diepe zucht dicht. Chapeau Anya Nawierra, uw tweede boek is grandioos. Als ik zes sterren had kunnen geven, kreeg ‘Het dossier’ deze.
In ‘Het dossier’ krijg je een kijkje in het leven in de DDR na de Tweede Wereldoorlog. Ontluisterend is het om te lezen hoe de kleine Josta apart wordt gezet op school omdat zij magische vingers heeft, ze is een kunstenares en kan prachtig tekenen en schilderen. Kinderen met een uitzonderlijk talent in de DDR kregen apart les. Josta is eenzaam mede door dit ontwikkelingsklimaat. Als er deviezen nodig zijn wordt een groep mensen ingezet om werken van impressionisten na te maken. Zo raar is het niet als schilderwerken opdoken na de Tweede WO. Josta is de schilder. Als er een dossier verdwijnt waar alles instaat wordt de groep afgevoerd naar de Stasi gevangenis. De vraag is wie van de groep dit heeft gestolen. Dit alles vond plaats in 1989.
Nu is het 2014 en Josta krijgt veel voor haar kiezen. Ze heeft vele herinneringen, ook nare die ze graag wil vergeten, maar juist die dingen vergeet je niet. Toch zorgt haar kunstenaarstalent ervoor dat ze door ging en gaat met haar leven. Kan ze van dingen genieten. Niewierra heeft oog voor detail maar dan wel met een schildersoog. Je ziet de bomen, je ruikt het bos en de pioenrozen. Prachtige omschrijvingen maken van ‘Het dossier’ een adembenemend schouwspel ondanks de gruwelijkheden. Een weergaloos plot maakt ‘Het dossier’ af.
Nawierra heeft een vloeiende pen, de leesbaarheid is zeer gemakkelijk. Eenmaal begonnen in ‘Het dossier’ wil je alleen maar doorlezen, lezen waarom, hoe of wat. Je bent diep verzonken in het boek en je omgeving verdwijnt, daarvoor komt het leven van Josta en haar omgeving voor in de plaats. ’s Nachts ben je de toeschouwer van de film ‘Het dossier’. En als de film afgelopen is sla je het boek met een diepe zucht dicht. Chapeau Anya Nawierra, uw tweede boek is grandioos. Als ik zes sterren had kunnen geven, kreeg ‘Het dossier’ deze.
2
Reageer op deze recensie