Een duistere maar stereotiepe thriller

FBI-neurologe Sayer Altair houdt zich bezig met het onderzoeken van zieke geesten. Ze houdt van het werken in haar eentje, door niemand gestoord. Onlangs heeft ze haar verloofde verloren en mentaal geraakt ze hier slecht over. Maar als in Washington D.C. het lijk van een jong meisje in een kooi wordt gevonden, gestorven door uithongering, wordt Sayer aan het hoofd van het onderzoeksteam geplaatst. Het slachtoffer blijkt de dochter van een populaire senator te zijn en al snel komt de moord in de spotlights te staan. Terwijl de publieke druk met de dag stijgt, wordt een ander jong meisje gevonden in een kooi, uitgehongerd en op sterven na dood. Sayer realiseert zich dat ze jacht moeten maken op een seriemoordenaar die dichterbij is dan ze denkt.

Volgens de achterflap van Gekooid  houdt Sayer zich bezig met onderzoek naar de verwrongen hersenverbindingen bij seriemoordenaars. Ze hoopt iets te vinden in het brein dat verklaart waarom deze moordenaars op het verkeerde pad zijn beland. Een fascinerend plot, niet? Spijtig dat dit onderdeel van haar werk, op enkele zinnetjes na, onderbelicht is. Dit zou een perfecte gelegenheid zijn geweest voor de auteur om een rasechte psychologische thriller te produceren, maar de lezer blijft op dit punt op zijn honger zitten. Gekooid is een doordeweekse thriller met een vrij stereotiep hoofdpersonage: Sayer met het spreekwoordelijke rugzakje dat ze overal met zich meedraagt, de ‘gehavende’ detective, iets te melodramatisch. Het is dat melodramatische dat sommige lezers zal doen afhaken. You love her or you hate her.

En toch is er veel om van te genieten in Gekooid. Het plot is niet gelaagd, maar volgt de chronologie van de gebeurtenissen, waardoor het een aangename snelheid en spanning heeft. Het is een boek dat je moeilijk kan wegleggen. Sommigen zullen het storend vinden dat Cooper mythologie gebruikt voor de aanwijzingen die de moordenaar achterlaat. Anderen zullen het net verfrissend vinden. Intrigerend is het zeker.

Dan is er de grande finale. Een beetje over het paard getild maar zo genietbaar, zo vol spanning. De finale maakt het boek af. Maar ook hier is er weer een dualiteit. De lezer die liever een realistisch einde heeft, zal gefrustreerd zijn. Diegene die ondraaglijke spanning wil en er niet om maalt dat het een beetje over the top is, zal ervan genieten.

Ellison Cooper is een Amerikaanse antropologe en heeft qua werkervaring al enkele watertjes doorzwommen. Gekooid is haar debuut dat tot stand kwam toen ze voor een tijdje haar werk opgaf om voor haar zieke zoon te zorgen. Haar tweede thriller is inmiddels in de VS reeds gepubliceerd en kreeg daar de naam Buried.    

Cooper heeft met Gekooid een verhaal afgeleverd dat gemixte gevoelens zal oproepen. Ben je een fervent lezer van de activiteiten van seriemoordenaars, zal je hier zeker van genieten. Gekooid is spijtig genoeg een beetje te stereotiep voor de reeds overbevolkte markt van thrillers en stijgt nergens boven het gewone uit.