De eerste ballonvaart en haar opmerkelijke passagiers
Het vliegende schaap vertelt twee verhalen die nauw met elkaar verweven zijn in een tijd dat Lodewijk de XVI koning is van Frankrijk. Het jaar telt 1783:
Het eerste verhaal is het verhaal van Georgette, door haar vrienden en haar moeder Sjors genoemd. Zij is het schaap dat door de uitvinders van de luchtballon wordt ingezet als een van de eerste ballonvaarders.
Het tweede verhaal is het verhaal van de broers Etienne en Joseph Montgolfier, die niets hebben met het familiebedrijf van hun rijke vader, maar des te meer met het buitenleven op het landgoed waar ze wonen. Het schaap Georgette woont met haar ouders in de schaapskudde van de familie Montgolfier.
Een eigenwijs puberschaap, dat nogal eens in de clinch ligt met haar vader. Haar moeder begrijpt haar beter. Als Georgette zich niet aan de regels van haar vader houdt, komt ze in een hachelijke situatie terecht waardoor uiteindelijk haar moeder sterft. Vader kan het verdriet nauwelijks aan en neemt het Georgette erg kwalijk. Als ook de andere schapen Georgette de rug toekeren, sluit ze vriendschap met een eend die niet kan vliegen en een haan met hoogtevrees: Pulletje en Gallus. Pulletje is een wijze eend die Gallus weer wil leren vliegen. En dat vliegen is ook een wens van Georgette. Zij heeft namelijk gehoord dat overleden dieren boven de wolken leven in hemelse weiden. Wat zou zij graag een keer, ook al is het haar tijd nog niet om te hemelen, boven de wolken kijken en nog een keer met haar moeder praten. Het grote oefenen begint.
Joseph Montgolfier is gefascineerd geraakt door de mogelijkheid om vuur in te zetten als stuwende kracht. Ook al voelt hij niets voor de papier- en linnenfabriek van zijn vader, de materialen gebruikt hij graag om te experimenteren met opstijgende warmte. In een van de schuren op het landgoed vindt hij in het geheim de luchtballon uit. Een eer die hij deelt met zijn broer. Als de koning van Frankrijk, Lodewijk de XVI, hem vraagt om de ballon op te laten tijdens een koninklijk feest, lijkt het de broers geen goed idee om zelf op te stijgen. Ze kiezen voor drie dieren van de boerderij. Inderdaad: Georgette, Pulletje en Gallus.
In de kinderboekenwereld is er nogal eens ophef over het feit dat beroemdheden ineens kinderboeken gaan schrijven en alle aandacht van de pers krijgen. De kwaliteit van het kinderboek doet er in veel gevallen minder toe dan het gezicht van de BN’er. Gezegd moet worden dat Daphne Deckers iemand is die het vak van kinderboekenschrijfster lijkt te verstaan. Ook haar eerdere boeken over de 8-jarige Marijn (Matroos in de doos en Marijn in de woestijn) zijn goed ontvangen.
Het blijft moeilijk om in sterren aan te geven wat je van een boek vindt. Drie sterren zijn in dit geval te gewoontjes, te duizend in een dozijn. Het vliegende schaap is namelijk echt een leuk boek. Een voorleesboek, een boek om zelf te lezen, een boek met levenslessen en bovendien aantrekkelijk vormgegeven. Oké, misschien iets aantrekkelijker voor kinderen die van 'zoet' houden, maar als je daar doorheen weet te kijken dan is dit een kinderboek zoals een kinderboek moet zijn. Voorlezen kan zeker al in groep 4 - als je er als leerkracht wel even de tijd voor neemt, want het boek heeft 191 bladzijden. Zelf lezen vanaf 10 jaar.
Reageer op deze recensie