Draken, verhalen en stoere vrouwen

Kristen Ciccarelli groeide op in een groot Slowaaks gezin in Ontario, Canada. Als klein kind hield ze ervan om rond te rennen op de grote boerderij van haar familie en droomde ze al van draken en meisjes met gave wapens. The Last Namsara vloeide daaruit voort en is naast het eerste deel in een trilogie ook haar debuut.

“Once there was a girl who was drawn to wicked things...”

Asha staat bekend onder haar volk als de gevreesde Iskari. Als kind heeft ze namelijk een vreselijke daad begaan: ze bezocht stiekem de draken die zich jaren geleden tegen de drakenrijders hadden gekeerd. Ze vertelde allerlei verboden verhalen die hen kracht schonken. Door haar actie werd de eerste draak ooit, Kozu, terug tot leven gewekt en werd haar halve stad weggebrand met de mensen er nog in. Zelf werd ze verminkt, met haar halve lichaam onder de brandwonden. Als dochter van de koning moest er iets bedacht worden, en haar vader besloot uiteindelijk om haar de naam van een vervloekte godin te geven als titel. Als de Iskari doodt Asha nu de draken aan wie ze eerst kracht gaf in een poging boete te doen voor wat ze heeft gedaan. Ze is een complex personage dat een enorme ontwikkeling doormaakt in het boek. Van meedogenloze drakendoder verandert ze in iets meer en het wordt voor de lezer makkelijker om met haar mee te leven.

“Where Namsara brought laughter and love, Iskari brought destruction and death. When Iskari walked, people cowered in their homes. When she spoke, people wept. When she hunted, she never missed her mark.”

De mensen om haar heen spelen een grote rol in Asha’s ontwikkeling. Een slavenjongen belandt op haar pad en lijkt het bloed onder haar nagels vandaan te halen, maar ze krijgt onverwachts toch een met hem. Liefde speelt weliswaar een rol in het boek, maar niet op de voorgrond. Het belangrijkste in het boek is Asha en haar pad naar verlossing en vergeving. Met behulp van de jongen leert Asha haar ogen te openen en keert ze haar rug niet meer naar wat er om haar heen gebeurt. Het is het begin van een nieuw tijdperk; een nieuw verhaal.    

Het boek is rijk aan korte verhalen, die tussen het hoofdverhaal door worden verteld op grijze bladzijdes. Ze lezen als korte sprookjes die tegelijkertijd een waarschuwing en een belangrijke boodschap met zich mee dragen. Ze geven het boek een diepere laag, een sfeervolle blik op de volkeren die erin voorkomen en laten zowel het goede als het kwade zien waarin men in staat is. De verhalen zijn verboden door de drakenkoning omdat ze de vertellers vergiftigen en de draken krachtiger maken. Toch spelen de verhalen een belangrijke rol in de plot en schuilt er meer achter ze dan je op eerste gezicht zou denken.    

The Last Namsara is een sterk, origineel verhaal dat je vastgrijpt vanaf de eerste pagina. Het zit vol met sterke vrouwelijke personages en korte verhalen die de plot verrijken. Asha is een complex en goed uitgewerkt personage en maakt een grote ontwikkeling door in het boek. Het boek is een meer dan waardige aanvulling in het YA fantasygenre en de kans is groot dat het een klassieker wordt binnen het genre.