Lezersrecensie
Voel je even een Manhattanmeisje in de jaren 50
Haar roots ligt in Canada, maar ook woonde Fiona Davis in New Jersey, Utah en Texas. Ze startte haar carrière als actrice in New York, maar na tien jaar besloot ze het roer om te gooien en aan de slag te gaan als redacteur en schrijfster. De meisjes van Manhatten is Davis debuutroman.
Rose woont sinds kort in het appartementencomplex The Barbizon. Vroeger woonden hier de Meisjes van Manhattan, studentes aan een gerespecteerde opleiding voor onder andere modellen, actrices en secretaresses. Darby woonde als studente in The Barbizon en woont nog steeds is het bijzondere appartementencomplex in New York.
En Darby leeft nog. Maar... Er heeft zich in de jaren 50 een drama afgespeeld in het gebouw en dat heeft Darby letterlijk getekend voor het leven. Sindsdien gaat zij gesluierd door het leven. Ze is een einzelganger en laat zelden iemand tot zich toe. Darby heeft dan ook niet veel vrienden in en buiten het appartementencomplex.
Wanneer Rose, die journaliste is, besluit om een artikel te maken over de Meisjes van Manhattan, kruipt ze langzaam het leven in van een bijzonder tijdperk. Darby wil haar niet te woord staan, maar Rose start (onbewust) een zoektocht naar het verleden. Wat is toch Darby’s grote geheim? Wat is er nou precies die ene avond gebeurd tussen Darby en dienstmeisje Esme op het dak van The Barbizon?
Davis neemt je in wisselend perspectief mee naar de jaren 50 in Manhattan. Je leest hoe het leven van Darby was. Hoe voelde zij zich als ‘boerenmeid’ in een wereldstad als New York tussen de modellen die zich heel wat waard vonden? En was het beeld dat ze van thuis mee had gekregen, dat ze bijvoorbeeld lelijk was, wel waar?
Langzaam maar zeker krijgt het verhaal van Darby meer inhoud door de dingen die Rose ontdekt. Omdat niet direct alles wordt prijsgegeven, lees je ook graag verder. Want als lezer wacht je op het moment dat onthuld wordt wat er nu precies met Darby is gebeurd.
Darby maakt wel het verhaal. Dat Rose is verlaten door haar partner en ze daarna bepaalde keuzes maakt die menigeen niet goed zou keuren, is niet zo boeiend. Rose heeft, lange tijd een bijrol. Pas tegen het einde van het boek weet ze wat meer naar de voorgrond te treden. Dit ergert niet. Meisjes van Manhattan is het verhaal over Darby, en Rose is een instrument om het verhaal goed te vertellen.
De Meisjes van Manhattan neemt je echt even mee naar de jaren 50. Je kunt de jazzclub ruiken en de bebop-muziek horen. Je proeft de kruidenmengsels van kok Sam en geniet van de kleine succesmomentjes van Darby. Een heerlijk verhaal om even de geschiedenis in te duiken.
Rose woont sinds kort in het appartementencomplex The Barbizon. Vroeger woonden hier de Meisjes van Manhattan, studentes aan een gerespecteerde opleiding voor onder andere modellen, actrices en secretaresses. Darby woonde als studente in The Barbizon en woont nog steeds is het bijzondere appartementencomplex in New York.
En Darby leeft nog. Maar... Er heeft zich in de jaren 50 een drama afgespeeld in het gebouw en dat heeft Darby letterlijk getekend voor het leven. Sindsdien gaat zij gesluierd door het leven. Ze is een einzelganger en laat zelden iemand tot zich toe. Darby heeft dan ook niet veel vrienden in en buiten het appartementencomplex.
Wanneer Rose, die journaliste is, besluit om een artikel te maken over de Meisjes van Manhattan, kruipt ze langzaam het leven in van een bijzonder tijdperk. Darby wil haar niet te woord staan, maar Rose start (onbewust) een zoektocht naar het verleden. Wat is toch Darby’s grote geheim? Wat is er nou precies die ene avond gebeurd tussen Darby en dienstmeisje Esme op het dak van The Barbizon?
Davis neemt je in wisselend perspectief mee naar de jaren 50 in Manhattan. Je leest hoe het leven van Darby was. Hoe voelde zij zich als ‘boerenmeid’ in een wereldstad als New York tussen de modellen die zich heel wat waard vonden? En was het beeld dat ze van thuis mee had gekregen, dat ze bijvoorbeeld lelijk was, wel waar?
Langzaam maar zeker krijgt het verhaal van Darby meer inhoud door de dingen die Rose ontdekt. Omdat niet direct alles wordt prijsgegeven, lees je ook graag verder. Want als lezer wacht je op het moment dat onthuld wordt wat er nu precies met Darby is gebeurd.
Darby maakt wel het verhaal. Dat Rose is verlaten door haar partner en ze daarna bepaalde keuzes maakt die menigeen niet goed zou keuren, is niet zo boeiend. Rose heeft, lange tijd een bijrol. Pas tegen het einde van het boek weet ze wat meer naar de voorgrond te treden. Dit ergert niet. Meisjes van Manhattan is het verhaal over Darby, en Rose is een instrument om het verhaal goed te vertellen.
De Meisjes van Manhattan neemt je echt even mee naar de jaren 50. Je kunt de jazzclub ruiken en de bebop-muziek horen. Je proeft de kruidenmengsels van kok Sam en geniet van de kleine succesmomentjes van Darby. Een heerlijk verhaal om even de geschiedenis in te duiken.
1
Reageer op deze recensie