Geen opvallend debuut van Amy Lloyd

Amy Lloyd begint het verhaal in De onschuld zelve met de obsessie die Samantha ontwikkelt voor Dennis Danson die in Amerika in een dodencel zit op beschuldiging van moord. Vanuit Engeland (waar Samantha woont) volgt ze alle berichtgevingen op de voet en neemt ze actief deel aan forumdiscussies. Nadat haar relatie met Mark strandt, begint ze Dennis te schrijven en al snel ontstaat er een briefwisseling waarin ze allerlei vertrouwelijkheden uitwisselen. Dan ontstaat bij Samantha het plan om Dennis op te gaan zoeken. Ze reist naar Amerika en komt daar ook in contact met Carrie, die bezig is met een tweede documentaire over Dennis. Samantha, die bij de meeste opnames hiervoor aanwezig is, stoort zich enorm aan de vooroordelen die veel mensen hebben. Zij is verliefd op Dennis, heeft zelfs zijn huwelijksaanzoek geaccepteerd en gelooft heilig in zijn onschuld.

Na de huwelijksvoltrekking komen de gebeurtenissen in een stroomversnelling terecht. Door een bekentenis van een andere gevangene komt Dennis op vrije voeten en vertrekken Samantha en Dennis naar New York. Maar, het gaat allemaal niet zoals Samantha gedacht én gehoopt had. Dennis moet wennen aan zijn vrijheid en aan het feit dat hij een getrouwd man is en dat is moeilijker dan gedacht. Samantha moet ontzettend veel geduld met hem hebben en dat kost haar veel moeite. Daarbij blijven beiden te maken krijgen met vooroordelen en is het verleden van Dennis toch iets dat tussen beiden in blijft staan. Door bepaalde gebeurtenissen begint ook nog de twijfel bij Samantha toe te slaan. Ze wil dolgraag geloven dat Dennis onschuldig is, maar kan ze dat volhouden?  

Lloyd vertelt uitvoerig over de maanden die Samantha in Amerika is. Over de opbloeiende liefde tussen haar en Dennis, hun huwelijk, de vrijlating van Dennis en hoe beiden hierna hun levens op proberen te pakken. Dennis, onwennig na meer dan 20 jaar gevangenschap en Samantha die  probeert een zo normaal mogelijk leven te leiden, iets dat op alle fronten mislukt. Beiden weten zich eigenlijk geen raad met de situatie. Daarbij is Samantha ontzettend onzeker. Ze wil alles doen om het Dennis naar de zin te maken maar lijkt daar maar niet in te slagen en dat wakkert de onzekerheid alleen maar aan. Daarnaast is ze ook jaloers. Jaloers op Carrie én op Lindsay, een oude vriendin van Dennis. Zij kennen elkaar al sinds hun kinderjaren en delen een hoop herinneringen én geheimen. Daardoor voelt Samantha zich buitengesloten en wordt wantrouwend. Dennis heeft vaak te maken met stemmingswisselingen, hij trekt zich vaak terug in zijn eigen wereldje en ook dat is iets waar Samantha niet mee om kan gaan. Door dit alles gaat ze steeds meer twijfelen aan de onschuld van Dennis, maar ook aan Lindsay.  

De interviews die gehouden worden voor de tweede documentaireserie over Dennis, alsmede de hoofdstukken uit het boek Als de rivier rood kleurt, een boek over Dennis, halen de vaart en de spanning volledig uit het verhaal en maken het verhaal onnodig langdradig.  

Aan het einde lijkt er een heel klein beetje spanning in het verhaal te sluipen, maar aangezien deze zeker niet overtuigend genoeg uitgewerkt is en ook weer (te) snel verdwijnt, blijft de vraag of De onschuld zelve wel als thriller gekwalificeerd kan worden.  

Psychologisch gezien komt het verhaal ietsje beter uit de verf. Dennis, Samantha en Lindsay zijn alle drie personages met (grote) problemen. Niet alleen problemen met zichzelf, maar ook met anderen én onderling. Ze zijn alle drie ontzettend onzeker en krijgen ook nog eens te maken met onbegrip, vooroordelen, wantrouwen en angst. Zaken die zeker tussen Samantha en Dennis in staan en ervoor zorgen dat ze niet nader tot elkaar kunnen komen, maar juist steeds meer van elkaar gaan vervreemden.  

In zijn geheel kan het boek helaas niet overtuigen. Daarvoor mist er de nodige spanning en is de uitwerking van het verhaal te breedvoerig en zeker niet indringend genoeg om indruk te maken. Geen sterk debuut dus voor Lloyd.