Lezersrecensie
Shakespeare, Hobbes en Julius
13 juli 2015
Stel je voor, je woont in het noorden van Maine, in de bossen, in een blokhut omringd door 3282 boeken en in het gezelschap van Hobbes. Hobbes is een pit bull terriër, die je als jong dier uit een asiel hebt gehaald, in het gezelschap van de enige vrouw die een tijdlang in je nabijheid heeft vertoefd. Je moeder is bij je geboorte overleden en de enige mensen met wie je in de blokhut hebt geleefd, zijn je grootvader en je vader. Beiden liefhebbers van boeken, beiden getekend door ervaringen in diverse oorlogen. Je vader heeft je alle woorden die Shakespeare heeft uitgevonden, geleerd. Beiden zijn gestorven in de New England stoel.. een heerlijke leesstoel, waar je nu zelf regelmatig in zit.. met een boek, natuurlijk. De vrouw, waarmee je Hobbes hebt opgehaald uit het asiel, heeft voor een ander gekozen en sindsdien ben jij Hobbes' en hij jouw enige gezelschap. De blokhut en de directe omgeving zijn niet alleen een oase van rust voor jou en Hobbes, maar ook voor allerlei andere dieren. De jagers blijven over het algemeen uit de buurt, maar het schieten hoor je wel zodra het jachtseizoen weer begint.
Het is eind oktober, je zit te lezen bij het houtvuur, Hobbes is buiten en je denkt dat je een schot hoort... dat is dichtbij, denk je nog. Je besluit om Hobbes maar eens binnen te roepen, maar Hobbes komt niet. Tien minuten later, roep je hem nogmaals, maar weer komt Hobbes niet opdagen. Dan doe je iets wat je zelden doet, zeker 's winters... je kijkt hoe laat het is. Het is vier minuten over drie....
Julius vindt Hobbes enige tijd later, dodelijk gewond geraakt door een kogel. Tevergeefs brengt hij Hobbes nog naar een dierenarts, maar die kan Hobbes niet meer redden. Hij kan alleen nog constateren dat Hobbes van zeer dichtbij is neergeschoten. Julius begraaft Hobbes in het bloembed bij de blokhut en besluit te achterhalen wie verantwoordelijk is voor de dood van Hobbes.
Julius Winsome is een schitterend geschreven verhaal over liefde, eenzaamheid en de verstrekkende gevolgen van geweld zoals gebruikt in oorlogen, maar ook in de jacht op andere dieren. Geweld niet alleen met behulp van geweren, maar ook geweld van woorden. Woorden, ook niet uitgesproken woorden, kunnen dodelijk zijn.
The absence of someone comes like a new season, first only in pieces: you see the absence in them long before they leave. In Claire it started with long glances and silence and arrived fully only after she was gone.
1ste druk uitgegeven door Faber and Faber Limited (2007) in juni 2009 gelezen
Het is eind oktober, je zit te lezen bij het houtvuur, Hobbes is buiten en je denkt dat je een schot hoort... dat is dichtbij, denk je nog. Je besluit om Hobbes maar eens binnen te roepen, maar Hobbes komt niet. Tien minuten later, roep je hem nogmaals, maar weer komt Hobbes niet opdagen. Dan doe je iets wat je zelden doet, zeker 's winters... je kijkt hoe laat het is. Het is vier minuten over drie....
Julius vindt Hobbes enige tijd later, dodelijk gewond geraakt door een kogel. Tevergeefs brengt hij Hobbes nog naar een dierenarts, maar die kan Hobbes niet meer redden. Hij kan alleen nog constateren dat Hobbes van zeer dichtbij is neergeschoten. Julius begraaft Hobbes in het bloembed bij de blokhut en besluit te achterhalen wie verantwoordelijk is voor de dood van Hobbes.
Julius Winsome is een schitterend geschreven verhaal over liefde, eenzaamheid en de verstrekkende gevolgen van geweld zoals gebruikt in oorlogen, maar ook in de jacht op andere dieren. Geweld niet alleen met behulp van geweren, maar ook geweld van woorden. Woorden, ook niet uitgesproken woorden, kunnen dodelijk zijn.
The absence of someone comes like a new season, first only in pieces: you see the absence in them long before they leave. In Claire it started with long glances and silence and arrived fully only after she was gone.
1ste druk uitgegeven door Faber and Faber Limited (2007) in juni 2009 gelezen
1
1
Reageer op deze recensie