Een vermakelijke thriller

Gregers is een oude man. Hij woont in een appartementencomplex in Kopenhagen. Als hij ziet dat de deur van zijn onderburen openstaat, besluit hij naar binnen te gluren. Daarbij verliest hij zijn evenwicht, struikelt en landt niet op de grond, maar op het bebloede lichaam van zijn jonge onderbuurvrouw.  

“Een lichaam, dat tot een etmaal geleden een levend, denkend mens was geweest, met dromen, gevoelens en behoeften, was gereduceerd tot een verzameling DNA.” 

Rechercheurs Jeppe Kørner en Anette Werner worden op de zaak gezet. Zodra zij ontdekken dat de gepleegde moord veel wegheeft van een manuscript dat de bazin van het appartementencomplex schrijft, komt er schot in de zaak. Ze vallen van de ene verbazing in de andere.  

Katrine Engberg (1975) is een Deense auteur en De krokodilvogel is haar fictionele debuut. Ze is werkzaam als choreograaf voor theater en televisie. In Denemarken zijn haar thrillers een groot succes: ze belanden steevast in de Deense bestsellerlijst. Na het lezen van De krokodilvogel begrijp je waarom.  

Het boek leest vlot. Engberg schrijft rechttoe rechtaan, zonder al te veel opsmuk. Haar beschrijvingen zijn erg beeldend, waardoor het verhaal snel tot leven komt in je hoofd. Dit houdt de vaart in het verhaal. Daarnaast is het verhaal opgedeeld in dagen en elke dag in hoofdstukken. De hoofdstukken zijn hooguit zes pagina’s lang en eindigen steevast op een spannend moment. Engberg bouwt in haar hoofdstukken namelijk toe naar een (kleine) climax. Ze geeft in de laatste zin van een hoofdstuk vaak een stukje informatie prijs, dat essentieel is voor het verhaal. Hoe dat stukje informatie in het verhaal past, beschrijft Engberg pas verderop in het verhaal. Hierdoor dwingt Engberg je haast om door te lezen. Het boek legt dan ook lastig weg.  

Het is niet de meest originele thriller die je ooit gelezen hebt, maar de plot zit goed in elkaar en de setting is mooi beschreven. Hierdoor waan je je al lezende in het Kopenhagen van Jeppe en Anette. Naar het einde toe weet Engberg wat knappe plotwendingen in het verhaal te integreren, waardoor je De krokodilvogel met een tevreden gevoel dichtslaat.  

Het personage Joppe is sterk uitgewerkt. Ondanks het feit dat het verhaal in de derde persoon beschreven wordt, beschrijft Engberg de emoties en gedachten van Joppe duidelijk. Hierdoor is de afstand tussen Joppe en de lezer klein. Het personage Anette wordt wat vlakker uitgewerkt. Zo wordt Anette’s thuissituatie alleen duidelijk uit de gesprekken die zij voert met Joppe, terwijl Joppe zich meerdere malen in zijn thuissituatie bevindt. Een mogelijke verklaring voor het verschil in uitwerking van personage kan zijn dat dit boek de eerste is in een serie rondom Jeppe en Anette. Wellicht wordt Anette in het volgende deel verder uitgewerkt. Toch is dit geen belemmering voor de leesbaarheid van het verhaal.  

De krokodilvogel is een vermakelijke thriller. De vlotte en beeldende schrijfstijl van Engberg, de prettige spanningsopbouw en knappe plotwendingen zorgen ervoor dat je het boek snel wilt uitlezen. Dus, wat let je?