C’est le ton qui fait la musique

Het uit 1995 daterende debuut van Charles den Tex. In 2002 en 2005, won de schrijver de Gouden Strop en dat schept verwachtingen ten aanzien van het boek 'Dump'. Dat zal vast een spannend boek zijn.
Helaas, dit debuutverhaal is van elke spanning beroofd door de schrijfstijl van Den Tex. Je hebt als lezer het gevoel, dat je een verslag zit te lezen in plaats van een fictief werk. Zakelijk, to the point en emotieloos wordt de geschiedenis van Duffield Chemicals verteld. Dat hoofdpersoon Alex Duffield een succesvol zakenman is op het moment dat hij na zijn vaders overlijden aan het roer van diens onderneming komt te staan, valt door zijn vaak gekunstelde dialogen en gedachten moeilijk te geloven.
Aan de ingrediënten ligt het niet, daar had best een spannend verhaal van gebrouwen kunnen worden. Noten spelen kan de schrijver wel, muziek maken moet hij in 1995 nog leren.