Dader met een geweten

Dit YA debuut van Alice Bakker (1970) won ik via de facebook groep Kinderboeken. Sinds een tijdje lees ik wel vaker een YA boek, mede door enthousiaste schrijfsters als Nienke Pool en Mirjam Hildebrand die mijn tijdlijn op facebook regelmatig "spammen" met hun eigen boeken, maar ook met leuke andere boekentips. Tips die ik als medewerker in de bibliotheek graag ter harte neem.

De titel van het boek Slapen doen we morgen weer is gebaseerd op de titel van een liedje van de bekende band Twils. De 15-jarige Merel is een groot fan van deze band en ze wil dan ook heel graag naar hun concert tijdens Koningsnacht. Samen met haar vriendin Sarah en nog wat andere vrienden woont ze dit concert bij. Het is een te gekke avond...tot het noodlot toeslaat. Er wordt een aanslag gepleegd waarbij de zanger van de band omkomt, evenals drie bezoekers van het concert. Merels vriendin Sarah is één van deze bezoekers. Al snel wordt duidelijk dat het geen terroristische aanslag is, maar dat de dader een appeltje te schillen heeft met één van de bandleden. Via een slimme list van de politie, waarbij Merel en haar vriend Bas een grote rol spelen, wordt geprobeerd de dader in de val te lokken.

Alice Bakker laat het boek vlot verlopen, de korte hoofdstukken en het grote lettertype maken dat het boek goed leesbaar is voor een grote doelgroep. Het wisselen van het perspectief draagt er zeker toe bij dat het verhaal een goede spanningsopbouw heeft. En het geeft een mooi kijkje in de levens van de verschillende personages, hoewel ze niet allemaal even goed uitgewerkt worden. Vooral de dader van de aanslag krijgt veel aandacht, de hoofdstukken waarin hij de hoofdrol heeft, laten zien dat hij het allemaal niet zo bedoeld heeft en wat hij eigenlijk van plan is. Alice Bakker geeft hem zowaar een geweten en je zou bijna een beetje medelijden met hem krijgen.

Op zich is het verhaal geloofwaardig, hoewel ik me afvraag of de politie ook daadwerkelijk minderjarige getuigen in zou zetten om een dader in de val te lokken. Ook het gebruiken van echte namen en titels uit de Nederlandse showbizzwereld geven een beetje een gek tintje aan het boek. Maar ik heb het met plezier gelezen, bijna in één ruk uit. Met recht een pageturner en als je er 's avonds in begint kan ik me voorstellen dat je gewoon doorleest, slapen doen we morgen dan wel weer!