Spannend, mede omdat je er soms net geen vinger op kunt leggen hoe het nu precies allemaal zit.

Toen ik me inschreef voor de HebbanBuzz van dit boek had ik nog nooit iets opgevangen over deze auteur. Ik las de proloog en dacht enkel ‘ha, leuk een spannend boek, daar ben ik wel aan toe na twee feelgood leesclubs’. Niet dat ik nu zo van het lugubere ben, maar als afwisseling van boeken waarin alles goed komt is een thriller of spannend boek gewoon erg leuk.

De proloog had ik al gelezen, dus sloeg ik die over toen ik aan het gekregen e-book begon. De auteur springt in haar boek van 1986, waarin de 12 jarige Eddie centraal staat, naar 2016 waarin de inmiddels 42 jarige Ed, Eddie noemt hij zichzelf dan niet meer, centraal staat.

Verder in het verhaal uit 2016 ook veel van de personen die in 1986 al voorkomen. De vrienden club natuurlijk, inmiddels gebruiken in 2016 de vrienden veelal hun echte namen en daarom was ik soms even van de leg. Maar dat duurde maar kort. Elk hoofdstuk, of dat nu een 1986 hoofdstuk of een 2016 was eindigde met een spannend open einde. Het was dat ik een e-book las anders had ik zeker hier en daar even een hoofdstuk overgeslagen om alvast te weten hoe het verder ging, zeker op die avonden dat het al tegen middernacht liep en ik maar door wilde lezen.

Halverwege het boek, toen er een vondst werd gedaan, dacht ik ineens, ik moet terug naar die proloog! Even lezen wat daar nu ook alweer stond en tja pas tegen het einde van het boek paste de puzzel ineen.

De spanning is dus in het hele boek voelbaar, waar komen de krijtpoppetjes vandaan. Op het moment dat je denkt dat je het allemaal echt weet, je bent tenslotte al bijna bij het einde van het boek, gebeuren er toch nog weer dingen die je niet had verwacht!