Over de familie Neshov.

De Noorse Anne B. Ragde schrijft voor zowel kinderen als volwassenen en mocht voor haar werk al enkele prijzen in ontvangst nemen. De auteur is vooral bekend om haar Leugenhuis-trilogie (ook wel gekend als de Neshov-trilogie), waar in Noorwegen zelfs een toneelstuk en een televisieserie van gemaakt werden.

1. Het leugenhuis (Berlinerpoplene)
2. Het wenshuis (Eremittkrepsene)
3. Het droomhuis (Ligge i grønne enger)

De verhalen lopen naadloos in elkaar over, in feite is de trilogie één lang verhaal. Het gaat over de familie Neshov die in de buurt van Trondheim een varkensboerderij heeft. Van de drie kinderen woont alleen Tor nog op de boerderij, Margido is begrafenisondernemer en komt al jaren niet meer thuis, en Erlend heeft al twintig jaar geleden de deur achter zich dicht getrokken en is naar Denemarken verkast.

In deel 1 maken we eerst uitgebreid kennis met bovengenoemde personages en met Torunn, de ongekende dochter van Tor. Zij zullen immers allemaal samenkomen rond het sterfbed van Anna, de moeder van Tor, Margido en Erlend. Uiteindelijk wordt er een schokkende bekentenis gedaan. Vier sterren.

Deel 2 geeft de lezer meer inzicht in de levens van de personages, zowel op de boerderij (Trondheim) als in de stad (Oslo en Denemarken). Het contrast platteland-stad komt erg goed uit de verf. Er is veel aandacht voor details, ik denk b.v. aan het werken met de varkens. De gewoontes en eventuele onhebbelijkheden van de personages worden goed uit de doeken gedaan. Een ontzettend meeslepend boek, het beste van de drie. Vijf sterren, absoluut.

In deel 3 veel aandacht voor de zorgen en twijfels van Torunn. Een hoofdrol ook voor de oude grootvader van Torunn, die nog steeds op de boerderij woont. Ook het duo Erlend en Krumme en hun plannen krijgen de nodige aandacht. Vijf sterren.

Ik hou enorm van de manier waarop Anne B. Ragde het verhaal aan het papier heeft toevertrouwd. Gedeeltelijk schrijft ze in de derde persoon, gedeeltelijk worden rechtstreeks de gedachten van de personages weergegeven. Alle karakters zijn enorm goed uitgewerkt, het is alsof je ze persoonlijk kent. De Leugenhuis-trilogie is een absolute aanrader.