Een werk van de meester, geen meesterwerk

Hij schreef veertien romans en is bijna vijftig jaar schrijver. Zijn naam klinkt als een klok bij literatuurfanaten: John Irving (1942). Deze Amerikaanse topauteur is één van de meest bewonderde en geliefde romanschrijvers van zijn tijd. Hij debuteerde in 1968 met De beren los. Eeuwige roem verwierf hij in 1980 met De wereld volgens Garp. In 2000 ontving hij een Oscar voor zijn filmscenario van De regels van het ciderhuis. Avenue van de mysteriën is een intrigerende roman over het lot en het geheugen.

“Bij herinneringen of dromen over je dierbaren – de mensen die er niet meer zijn – kun je niet voorkomen dat de afloop de rest van hun verhaal inhaalt. Je kunt de chronologie van wat je droomt niet kiezen, of de volgorde van gebeurtenissen waarin je je iemand herinnert. In je gedachten – in je dromen, in je herinneringen – begint het verhaal soms met de epiloog.”

Juan Diego is geliefd als romanschrijver, een vijftiger als hij naar de Filippijnen reist, vergezeld van zijn dromen en herinneringen. Hij denkt maar al te graag terug aan zijn kindertijd en adolescentie in Oaxaca, een constant brandende stadsvuilnisbelt ergens in Mexico. Hij groeide ginds op met zijn jongere zus Lupe en zij werden ‘kinderen van de rommel’ genoemd. Juan was als jonge knaap een echte boekenwurm, Lupe kon iemands verleden navertellen zonder daarover vooraf te zijn ingelicht. De toekomst voorspellen lukte haar maar sporadisch. Vaak gaan mensen die ouder worden steeds meer in het verleden leven, ze leggen niet langer hun focus op het heden. Wat er vroeger met Juan Diego is gebeurd staat in schril contrast met zijn latere toekomst.

Deze indrukwekkende roman is uiterst geschikt als leesvoer voor lezers die reeds werk van Irving hebben gelezen en al ooit zijn binnengetreden in zijn bijzondere wereld. Als dit boek je allereerste kennismaking is met Irving, dan laat je wel wat liggen.

Zoals steeds zijn de karakters zeer goed neergezet en worden de dialogen vloeiend weergegeven. Vertrek mee op reis met Irving naar Mexico en de Filippijnen… Je herkent dan wel meteen zijn traditionele schrijvershand, je voelt evenwel snel aan dat hij afdwaalt van zijn gebruikelijke stijl. Toch vertelt hij nog steeds meesterlijk en herontdek je zijn ongelimiteerde creativiteit.

Avenue van de mysteriën is dan wel een echte Irving, deze roman is echter anders dan we van hem gewend zijn. Geen verrassende plot maar eerder een krachtig, boeiend en fascinerend verhaal. Er valt wel wat op te merken over het volume van deze roman… Dit boek heeft ruim 600 pagina’s op de teller staan, waarbij je vast gaat stellen dat de laatste 100 tot 150 bladzijden eerder aan de saaie kant zijn. Het repetitieve karakter is te sterk aanwezig, waarbij te vaak herhalingen op herhalingen volgen, zodat de snelheid uit het verhaal wegvloeit en de eentonigheid wordt gestimuleerd. Tevens rijdt John Irving zich precies vast als hij het verleden en het heden van zijn hoofpersonage uit de doeken doet. Het verleden van Juan Diego is meer dan krachtig genoeg om een uit de kluiten gewassen toproman neer te zetten. De auteur legt evenwel al te vaak de klemtoon op een oudere man die alle aandacht opeist, een man die geobsedeerd is door bètablokkers en Viagra pillen.

Een must voor de ontelbare fans van John Irving, dat zeer zeker. Dit boek komt evenwel niet in de buurt van zijn topromans zoals De wereld volgens Garp, De regels van het ciderhuis of Bidden wij voor Owen Meany.

Avenue van de mysteriën is duidelijk een werk van de meester, maar geen meesterwerk…