Geen gortdroog verhaal, dit slurp je prompt naar binnen

Ilja Gort (1951), de Bekende Nederlander in Frankrijk, is auteur en wijnboer tegelijk. Tevens heeft dit multifunctionele talent een gesmaakt televisieprogramma. De roman De druivenfluisteraar – de titel is een originele vondst alvast - is zijn nieuwste creatie, waarin hij het decor niet beperkt tot la douce France. De reis voert de lezer – in een aftandse deux chevaux (geitje) - ook naar la bella Italia; naar Piemonte om precies te zijn. De befaamde streek van de truffels. Ginds heeft ‘monsieur Slurp’ gefilmd voor zijn programma Gort over de Grens; dat komt hem weer eens goed uit! Wellicht speelt zijn volgende roman zich wel af in Spanje.

De knecht Janty werkt in de wijngaard, fluistert tegen de rijpende druiven. Verder praat hij nauwelijks. Voortaan staat zijn vriendschappelijke relatie met het grote roze truffelvarken Bellefleur – wat een aaibare naam – centraal. De stille man leidt een bijna rimpelloos en doelloos bestaan. Daar komt snel verandering in, wanneer hij met zijn varken op de vlucht moet slaan. Samen met Bellefleur in een oude Citroën 2CV door het uiterste zuiden van Frankrijk reizen: heel gezellig, toch? Het duo verandert in een trio, zodra de Figaro-journaliste Leonie zich bij het eminente gezelschap komt voegen. De reis gaat verder naar Piemonte in Italië; waar niet alleen de truffel, maar vooral ook de maffia op de loer ligt.

“Even later verlichtte de maan een roze varkenskont die naar buiten hobbelde. Boven het gekabbel van het riviertje uit hoorde hij geluiden die erop wezen dat zijn stalgenote de weidegrond verrijkte met een vers bioproduct.”

De druivenfluisteraar is een schalkse roman met enkele thrillerelementen. Het boek bevat een frisse mix van een bizarre roadtrip en avontuur met een hoog feelgood gehalte. Sporadisch laait de spanning op. In Italië is de misdaad (de maffia) nooit ver uit de buurt. Ilja Gort hanteert zijn vertrouwde filmische schrijfstijl, hij zet zoals steeds een toegankelijk en leuk verhaal neer. Uiteraard doet de auteur dat met een verfijnd gevoel voor humor. Gortdroog of saai kun je het boek niet noemen, maar noem het zeker geen echte thriller.

“Zo wist Toto Pranzano al meer dan zeventien jaar lang een ijzeren greep te houden op de grootste criminele organisatie ter wereld en bleef hij ‘Il capo dei tutti capi’, de onbetwiste en gevreesde ‘Baas der bazen’ van de Cosa Nostra.”

Truffelfraude in Piemonte zorgt voor een afgemeten portie spanning. Het onderliggende thema is communicatie tussen mensen, alsook de onderlinge verbinding tussen mens en dier. Verwacht geen uitgediepte personages. Over Janty die zich niet dapper en groots gedraagt, verneemt de lezer werkelijk weinig. Je krijgt wel een fraai sfeerbeeld van de verschillende locaties; je proeft van la dolce vita in een Italiaans decor. Gewoontegetrouw neemt de auteur wel eens een loopje met de geloofwaardigheid, of schetst hij excentrieke situaties. Denk bijvoorbeeld aan de ongewone vriendschap tussen protagonist Janty en Bellefleur. Dit amusante verhaal slurp je prompt naar binnen.