Kleine maar geconcentreerde portie leesplezier
Geen dikke pil zoals De buitenstaander en heel wat andere van zijn boeken; dit keer komt Stephen King (1947) aanhollen met zowaar een novelle. Gwendy’s knoppenkist is zelfs niet uitsluitend door hem alleen geschreven. Richard Chizmar (1965) – een goede vriend van de meesterverteller – heeft ook meer dan zijn steentje bijgedragen. Nathaly Schrijnder zorgt voor een sublieme vertaling; Keith Minnion levert de mooie illustraties voor het binnenwerk.
“Ze schat hem een jaar of achtendertig; dezelfde leeftijd als haar vader. Hij is niet onknap, maar als je een zwart colbert draagt op een snikhete ochtend in augustus, dan zit er duidelijk een schroefje bij je los, vindt Gwendy.”
De twaalfjarige Gwendy Peterson wil wat afslanken, daarom beklimt ze dagelijks de Suicide Stairs. In de zomer van 1974 ontmoet ze ginds een raadselachtige man; hij zit op een bank boven aan de trap bij het uitzichtpunt in Castle Rock. De vreemdeling roept haar om even tot bij hem te komen voor een babbel. Hij draagt een zwarte spijkerbroek, een zwart colbertjasje en een wit overhemd. Op zijn hoofd prijkt een zwarte bolhoed; een voorwerp dat niet onbelangrijk is! Hij stelt zich voor als Richard Farris. Gwendy is helemaal verbaasd als die rare man haar een geschenkje in de handen duwt: een mysterieus mahoniehouten kistje met acht magische knoppen. Is het een vergiftigd geschenk, of zal het meisje voortaan heel veel plezier beleven aan dat cadeautje?
De fans van King herkennen onmiddellijk de setting uit vorig werk: Castle Rock, het fictieve stadje in Maine, New England. De auteurs nemen een vliegende start, er is immers geen tijd te verliezen in deze compacte vertelling. Wat volgt is een amusant verhaal dat je meteen opslorpt; goed voor een kleine maar geconcentreerde portie leesplezier. Gwendy’s knoppenkist bevat geen echte horror of pure fantasy. De novelle balanceert tussen een eigentijds sprookje en een verhaal voor Young Adults. Tevens is het boekje bijzonder geschikt voor volwassen en ervaren lezers. Hoe spring je om met macht en met verantwoordelijkheden; het zijn belangrijke thema’s, uit het leven gegrepen.
“Dit beeld houdt ze in gedachten als ze de rode knop indrukt. Er gebeurt niets. De knop geeft geen millimeter mee.”
De lezer volgt Gwendy die opgroeit tot een volwassen vrouw, in het bezit van haar knoppenkistje. Kan ze weerstaan aan de verleiding door niet op al die knoppen te drukken? Zeker is wel dat het niet blijft bij rozengeur en maneschijn, ergens ligt het kwaad op de loer. Het zorgt in ieder geval voor enige spanning; tevens voel je de beklemming die zich vooral etaleert in het brein van het hoofdpersonage. Een woelige tweestrijd die Gwendy niet zo eenvoudig kan loslaten.
Over de apotheose kan je discussiëren; dergelijk einde is echter een van de bekende recepten uit de boeken van King. Wellicht staat de deur wagenwijd open voor een vervolg. Dit zou best wel eens Elevation kunnen zijn, een Engelstalige novelle die Stephen King alleen heeft geschreven.
Reageer op deze recensie