Afkeer, affectie en vergelding overbluffen elkaar
Een meteorietinslag heeft een diepe krater achtergelaten… in het Nederlandse boekenland! Judas van Astrid Holleeder, de zus van…, breekt dan ook meteen alle records. Zo maar eventjes een krater van 80.000 exemplaren in geen tijd (één dag) de deur uit. Snel, erg snel bijdrukken dus. Uit het niets en dan plots op nummer één in de Bestseller 60. Deze krachttoer wordt nog sterker als je weet dat de boekhandelaren niet eens wisten welk boek ze vooraf hadden besteld. Dat het een knaller zou worden, ja.
Deze familiekroniek werd in het grootste geheim neergeschreven, gedrukt ergens in het buitenland. Voor de uitgever - Lebowski Publishers - kan 2016 niet meer stuk, zoveel is wel zeker.
De zussen Astrid en Sonja Holleeder, alsook Sandra den Hartog (voormalige vriendin van Willem), doen in 2013 het onvoorstelbare: ze keren zich tegen De Neus (Willem Holleeder). Hij, de ‘knuffelcrimineel’ wordt geconfronteerd met bijzonder compromitterende verklaringen. Op 24 maart 2015 worden tijdens een uitzending van RTL Late Night walgelijke geluidsfragmenten uitgezonden. Het rijk van Willem (Wim) Holleeder lijkt nu definitief voorbij. Of krijgt hij uiteindelijk toch het laatste woord?
Eerst wel even beklemtonen dat Judas geen eenvoudig verhaal is. Neen, geen verhaal, dit gaat eerder over een pijnlijke, schrijnende realiteit. Zonder enige voorkennis van de criminele activiteiten van Willem Holleeder, zijn gruwelijke daden, het familieverleden, is hier bijna geen doorkomen aan. Tevens maken flink wat personages hun opwachting en wordt het soms behoorlijk gecompliceerd. De vooral bijtende humor verlicht de gebeurtenissen niet, integendeel.
“Broer,
Het breekt mijn hart dat ik jou moet laten opsluiten, maar geloof me dat ik samen met jou daarbinnen zit. Ik geef jou levenslang, maar heb daardoor zelf ook levenslang. Een leven lang angst, tot aan het moment dat mijn tijd gekomen is. Of zoals jij zegt: ‘Als je hem op je af ziet stormen met dat ding heb je nog een moment. Een moment om te denken: had ik het maar niet gedaan.’ Maar ik heb het gedaan. Ik had zo graag gewild dat het anders kon, maar je hebt mij geen keuze gelaten.”
Na het lezen blijft de lezer verweesd achter met de vraag: loopt dit nog wel goed af? Zullen Astrid en Sonja Holleeder en Sandra den Hartog ooit nog een normaal leven kunnen leiden? Of is dit werkelijk het werkwoord met lange ‘ij’: lijden? De tijd zal het leren…
Judas, hoe twee zussen zich keren tegen hun broer. Een man die zijn familie decades lang intimideerde, zelfs nu nog. Hij bepaalde hoe ver hij zou gaan om zijn slachtoffers te kraken.
Astrid Holleeder plooit zich helemaal dubbel en zet haar leven open en bloot op papier. Je blikt samen met haar terug op haar jeugd, kinderen en ex-partners. Hoe ze werkte als advocate en optrad als vertrouwelinge van haar criminele broer, in de hoop dat hij hierdoor ooit in het zand zou moeten bijten.
Gelukkig maar dat het boek op een bijzonder toegankelijke manier is geschreven. De flashbacks verhelderen het totale beeld, waarbij de lezer binnen mag treden in het privéleven van de familie Holleeder. Dat Astrid ook maar een mens is, dat bewijst ze doordat ze zelfs openlijk toegeeft dat ze op een bepaald moment moordplannen begon te smeden… dat nadien dan ook eindelijk de dreigingen en de intimidaties van broerlief automatisch zouden ophouden. Niets of niemand ontziet de auteur, zeker zichzelf niet maar ook de Nederlandse justitie wordt met de vinger gewezen.
In dit indrukwekkende en beangstigende familieportret geeft Astrid Holleeder duidelijk weer hoe een gezin, vanaf de ontvoering van Freddy Heineken (in 1983), nooit meer een hechte familie kan zijn. Een boek waarin afkeer, affectie en vergelding elkaar overbluffen.
Reageer op deze recensie