Een stevige domper op de feestvreugde

In 60 korte maar heldere en vaak spitsvondige impressies beschrijft hij alledaagse dingen en fenomenen. Recht uit het leven gegrepen. Tevens zijn de twee brieven aan zijn ongeboren kind, alsook de boodschap aan zijn pasgeboren dochter de kers op de taart. De op dat moment kersverse papa Karl Ove heet op die manier zijn dochtertje Anne van harte welkom in onze wereld.

Winter: een mengelmoes van thema’s en objecten, zoals de eerste sneeuw – kerstcadeaus – seksuele begeerte - tandenborstels – de jaren zeventig… Noem maar op. Het zijn heel wat ‘schilderijtjes’ die slechts enkele pagina’s lang zijn, waarin de auteur de kleine dingen van het leven op een observerende wijze beschrijft. Verwacht als lezer vooral geen echte diepgang of uitweiding over enig onderwerp.

“Ik hield je tegen me aan, mijn ene hand achter je nek en hoofd, de andere achter je lijfje dat zich kromde en zo klein was dat mijn handpalm het bijna geheel bedekte. Het was alsof ik een diertje vasthield. De warmte van jouw lichaam tegen het mijne voelen en je geur ruiken die zo heerlijk was en op de geur leek die je broer en je zussen hadden, vervulde me met een vreugde die groter was dan welke vreugde dan ook.”

29 januari 2014. Terwijl mama Linda uitgeteld in bed ligt toe te kijken, vindt het allereerste contact plaats tussen een overgelukkige vader en zijn wolk van een dochter. Hoe mooi en aangrijpend kan dergelijk gezinsgeluk wel zijn… Ruim een jaar geleden verklaarde de auteur dat hij voortaan zou kiezen voor de natuur en voor zijn gezin. De actualiteit heeft het echter gehaald van het nabije verleden: deze winter zal hij het moeten stellen zonder het gezelschap van zijn vrouw Linda. Het stel is uit elkaar en gaat scheiden; dit melden enkele kranten in Zweden en Noorwegen. Is de breuk definitief, of niet? De tijd zal het ons leren.Toch wel een stevige domper op de feestvreugde!

Winter is na Herfst het tweede deel van de reeks De vier seizoenen van de Noorse bestsellerauteur Karl Ove Knausgård (1968). In 2017 volgen – uiteraard - nog Lente en Zomer. Zoals hij dat in Herfst ook reeds doet, zo kijkt hij nu opnieuw met een waarnemend oog naar zijn directe leefwereld. Zijn observaties en bemerkingen wil hij immers doorgeven; later aan zijn dochter en nu aan zijn lezers.

“In de loop van de afgelopen decennia is men echter anders tegen suiker aan gaan kijken. Van een relatief onschuldig genotmiddel is het iets geworden wat we beter kunnen mijden. Weliswaar staat overal nog een kilozak suiker in de keukenkastjes, maar toch is suiker het enige daar met een stigma.”
- Quote uit 'Suiker'.

In Winter springen ook weer de sublieme illustraties in het oog; het zijn indrukwekkende kunstwerkjes! Vanaf nu is het aftellen tot de lente; wachten op een nieuw geluid en op een nieuw boek van Karl Ove Knausgård!