Lezersrecensie
Geslaagde debuutroman vol humor
Op de gezellige, kleurige cover van ‘19% kans op geluk’ is een aantal dingen uit het leven van Ava gesymboliseerd: de blauwe pinguïn, de gele vlinder, de smartphone en de wijnglazen van haar wekelijkse vriendinnenuitje om er maar een paar te noemen. Vooral de ondertitel lijkt erop te wijzen dat het boek voornamelijk gaat over het vinden van een nieuwe partner voor Ava. Maar eigenlijk maakt dat maar een heel klein onderdeel van het verhaal uit. Het gaat voornamelijk over Ava’s dwang om alles wat in haar leven gebeurt, en niet alleen een toekomstige man, te vangen in cijfertjes, lijstjes en tabellen. Het grappige is eigenlijk dat juist deze gestructureerde werkwijze volkomen tegenovergesteld werkt en voornamelijk zorgt voor chaos in het leven van Ava.
‘19% kans op geluk’ is een heerlijke, hilarische feelgood over Ava Villepein: moeder van puberdochter Cléo, ex-vrouw van vreemdganger Thijs, hartsvriendin van Katja en Jiske, dochter van een bemoeizuchtige moeder, buurvrouw van de zeurderige Gerda, overbuurvrouw van de flierefluitende Melanie en eventplanner bij het evenementenbureau YourEvent. Al deze facetten van Ava’s leven maken dat ze als persoon voor je gaat leven. Ze heeft haar zaakjes prima voor elkaar totdat ex Thijs door zijn vriendin het huis is uitgezet en weer bij Ava zijn intrek neemt en haar baan op de tocht komt te staan. Resultaat: weg duidelijkheid en structuur waar ze zo van houdt! Om de grip op haar leven weer terug te krijgen, brengt ze het in kaart en laat ze er allerlei berekeningen op los. Maar laat het leven zich vangen in cijfers, tabellen en lijsten?
Omdat het verhaal vanuit het perspectief van Ava wordt verteld leer je ook de andere personages kennen zoals Ava ze ziet en in een hokje plaatst. Als Ava’s manier van kijken naar haar omgeving verandert, beïnvloedt dit ook de zienswijze van hoe je als lezer tegen die personen aankijkt. De zeurderige buurvrouw Gerda verandert in een eenzame vrouw, Ava’s bemoeizuchtige moeder in een vrouw die het na de vroege dood van haar man ook niet makkelijk heeft en zelfs ex-man Thijs komt in een iets beter blaadje te staan evenals oud-klasgenootje Rogier die opeens weer in haar leven komt en aan wie ze een bloedhekel heeft.
De schrijfstijl van Yvanka van der Zwaan is zonder ingewikkeld taalgebruik en de dialogen zijn ongekunsteld en vaak grappig. De personages zijn allemaal wat uitvergroot, maar dat geeft net de extra sjeu aan het verhaal. Zoals de nieuwe baas van Ava, Sophie de Brau, die wel erg ver gaat in het categoriseren van de medewerkers op kleur. Hiermee steekt Yvanka van der Zwaan behoorlijk de draak met de onder consultants tegenwoordig zeer populaire indeling van leiderschapsstijlen in de kleuren rood, geel, groen en blauw. Van der Zwaan geeft hier haar eigen draai aan door aan elke kleur een dier toe te voegen en het tot in het belachelijke door te trekken door Sophie de meest idiote ideeën voor evenementen aan te laten dragen. Hoewel een dergelijke overzichtelijke indeling Ava aan zou moeten spreken, haalt het haar in de praktijk gigantisch uit haar comfortzone omdat ze nu net een kleur heeft die niet meer past in de organisatie. Reden om hulp te zoeken bij therapeut Jerry Muller en deel te nemen aan een workshop ‘familieopstellingen’, een psychotherapeutische behandeling gebaseerd op systemisch werken aan jezelf. Opnieuw iets wat Ava, die graag een systeem ziet in alles wat haar bezighoudt, zou moeten bevallen. Maar van deze manier van systemisch werken snapt ze helemaal niets. Ook dit wordt met een grote knipoog door Yvanka van der Zwaan beschreven. Toch helpt dit Ava uiteindelijk wel om anders tegen haar leven en de mensen om haar heen aan te kijken en belangrijke besluiten te nemen voor haar toekomst.
Het meest hilarisch zijn Ava’s stappen op het datingvlak. Vooral het begin van haar date met Harro zorgde ervoor dat ik hardop lachend op de bank zat. Ook de manier waarop ze al haar toekomstige dates analyseert en in een vakje plaatst zorgt regelmatig voor een glimlach. Dat geldt ook voor haar hypochondrische trekjes en het door roeien en ruiten gaan om haar dochter Chloé te ‘redden’ en alle andere beren die ze op haar weg ziet.
Al met al een geslaagde debuutroman waarmee Yvanka van der Zwaan de lat voor haar volgende boek hoog gelegd heeft.
‘19% kans op geluk’ is een heerlijke, hilarische feelgood over Ava Villepein: moeder van puberdochter Cléo, ex-vrouw van vreemdganger Thijs, hartsvriendin van Katja en Jiske, dochter van een bemoeizuchtige moeder, buurvrouw van de zeurderige Gerda, overbuurvrouw van de flierefluitende Melanie en eventplanner bij het evenementenbureau YourEvent. Al deze facetten van Ava’s leven maken dat ze als persoon voor je gaat leven. Ze heeft haar zaakjes prima voor elkaar totdat ex Thijs door zijn vriendin het huis is uitgezet en weer bij Ava zijn intrek neemt en haar baan op de tocht komt te staan. Resultaat: weg duidelijkheid en structuur waar ze zo van houdt! Om de grip op haar leven weer terug te krijgen, brengt ze het in kaart en laat ze er allerlei berekeningen op los. Maar laat het leven zich vangen in cijfers, tabellen en lijsten?
Omdat het verhaal vanuit het perspectief van Ava wordt verteld leer je ook de andere personages kennen zoals Ava ze ziet en in een hokje plaatst. Als Ava’s manier van kijken naar haar omgeving verandert, beïnvloedt dit ook de zienswijze van hoe je als lezer tegen die personen aankijkt. De zeurderige buurvrouw Gerda verandert in een eenzame vrouw, Ava’s bemoeizuchtige moeder in een vrouw die het na de vroege dood van haar man ook niet makkelijk heeft en zelfs ex-man Thijs komt in een iets beter blaadje te staan evenals oud-klasgenootje Rogier die opeens weer in haar leven komt en aan wie ze een bloedhekel heeft.
De schrijfstijl van Yvanka van der Zwaan is zonder ingewikkeld taalgebruik en de dialogen zijn ongekunsteld en vaak grappig. De personages zijn allemaal wat uitvergroot, maar dat geeft net de extra sjeu aan het verhaal. Zoals de nieuwe baas van Ava, Sophie de Brau, die wel erg ver gaat in het categoriseren van de medewerkers op kleur. Hiermee steekt Yvanka van der Zwaan behoorlijk de draak met de onder consultants tegenwoordig zeer populaire indeling van leiderschapsstijlen in de kleuren rood, geel, groen en blauw. Van der Zwaan geeft hier haar eigen draai aan door aan elke kleur een dier toe te voegen en het tot in het belachelijke door te trekken door Sophie de meest idiote ideeën voor evenementen aan te laten dragen. Hoewel een dergelijke overzichtelijke indeling Ava aan zou moeten spreken, haalt het haar in de praktijk gigantisch uit haar comfortzone omdat ze nu net een kleur heeft die niet meer past in de organisatie. Reden om hulp te zoeken bij therapeut Jerry Muller en deel te nemen aan een workshop ‘familieopstellingen’, een psychotherapeutische behandeling gebaseerd op systemisch werken aan jezelf. Opnieuw iets wat Ava, die graag een systeem ziet in alles wat haar bezighoudt, zou moeten bevallen. Maar van deze manier van systemisch werken snapt ze helemaal niets. Ook dit wordt met een grote knipoog door Yvanka van der Zwaan beschreven. Toch helpt dit Ava uiteindelijk wel om anders tegen haar leven en de mensen om haar heen aan te kijken en belangrijke besluiten te nemen voor haar toekomst.
Het meest hilarisch zijn Ava’s stappen op het datingvlak. Vooral het begin van haar date met Harro zorgde ervoor dat ik hardop lachend op de bank zat. Ook de manier waarop ze al haar toekomstige dates analyseert en in een vakje plaatst zorgt regelmatig voor een glimlach. Dat geldt ook voor haar hypochondrische trekjes en het door roeien en ruiten gaan om haar dochter Chloé te ‘redden’ en alle andere beren die ze op haar weg ziet.
Al met al een geslaagde debuutroman waarmee Yvanka van der Zwaan de lat voor haar volgende boek hoog gelegd heeft.
2
Reageer op deze recensie