Lezersrecensie
Eleanor Oliphant is … prachtig en uniek!
Het leven van Eleanor Oliphant bestaat uit haar 9-tot-5-baan door de week, het wekelijkse telefoontje met haar moeder op woensdagavond en flessen wodka in het weekend. Zo leeft zij haar leven tot zij kennismaakt met IT-expert Raymond als haar computer een storing heeft. Met de komst van Raymond wordt zij langzaam maar zeker uit haar sociale isolement getrokken met grote gevolgen voor haar persoonlijke leven.
Wat er precies in het leven van Eleanor is gebeurd blijft lang onduidelijk, maar zeker is dat het iets zeer ingrijpends was. Er is een leven voor en na ‘het incident’. Maar wat het incident is, weet Eleanor zelf ook niet. Het moet iets vreselijk traumatisch zijn geweest wat gezorgd heeft voor een totale blokkade in haar geheugen. Ook haar littekens spreken boekdelen.
Door haar sociale isolement is ze volkomen wereldvreemd geworden. Met Raymond als gids treedt ze binnen in de ‘normale’ wereld en maakt ze voor het eerst van haar leven vrienden. Haar, soms nogal ronduit botte, reacties op voor ons normale situaties toveren regelmatig een glimlach op je gezicht. De vileine telefoontjes van haar moeder snijden echter door je ziel. Als haar moeder haar bijvoorbeeld het volgende toebijt: “It was just that I wanted to tell you that you're a pointless waste of human tissue. That was all. Bye then, darling!", zit je met een brok in je keel. Je wordt getroffen door de intense eenzaamheid van Eleanor en je kan niet anders dan met haar meeleven en hopen dat er eindelijk licht aan de horizon voor haar gloort. En dan Raymond, een man die in ieder geval mijn hart gestolen heeft. Hoe hij zorgt voor Eleanor en als een echte vriend voor haar klaar staat en haar beschermt en haar accepteert zoals ze is. Zonder bijbedoelingen, zonder er ook maar iets voor terug te verwachten en voor haar zorgt tijdens een van haar meest zwarte dagen: zo’n vriend wens je iedereen. Of het uiteindelijk allemaal ‘completely fine” wordt met Eleanor? Dat verklappen we natuurlijk niet, maar de plot is zeer verrassend. Het is echt een boek met een lach en een traan en het kan niet anders dan dat het een grote hit wordt als de Nederlandse vertaling later dit jaar beschikbaar komt. Gail Honeyman heeft mij in ieder geval met haar schijfstijl en haar unieke personages weten te raken. Wat een prachtig boek!
Wat er precies in het leven van Eleanor is gebeurd blijft lang onduidelijk, maar zeker is dat het iets zeer ingrijpends was. Er is een leven voor en na ‘het incident’. Maar wat het incident is, weet Eleanor zelf ook niet. Het moet iets vreselijk traumatisch zijn geweest wat gezorgd heeft voor een totale blokkade in haar geheugen. Ook haar littekens spreken boekdelen.
Door haar sociale isolement is ze volkomen wereldvreemd geworden. Met Raymond als gids treedt ze binnen in de ‘normale’ wereld en maakt ze voor het eerst van haar leven vrienden. Haar, soms nogal ronduit botte, reacties op voor ons normale situaties toveren regelmatig een glimlach op je gezicht. De vileine telefoontjes van haar moeder snijden echter door je ziel. Als haar moeder haar bijvoorbeeld het volgende toebijt: “It was just that I wanted to tell you that you're a pointless waste of human tissue. That was all. Bye then, darling!", zit je met een brok in je keel. Je wordt getroffen door de intense eenzaamheid van Eleanor en je kan niet anders dan met haar meeleven en hopen dat er eindelijk licht aan de horizon voor haar gloort. En dan Raymond, een man die in ieder geval mijn hart gestolen heeft. Hoe hij zorgt voor Eleanor en als een echte vriend voor haar klaar staat en haar beschermt en haar accepteert zoals ze is. Zonder bijbedoelingen, zonder er ook maar iets voor terug te verwachten en voor haar zorgt tijdens een van haar meest zwarte dagen: zo’n vriend wens je iedereen. Of het uiteindelijk allemaal ‘completely fine” wordt met Eleanor? Dat verklappen we natuurlijk niet, maar de plot is zeer verrassend. Het is echt een boek met een lach en een traan en het kan niet anders dan dat het een grote hit wordt als de Nederlandse vertaling later dit jaar beschikbaar komt. Gail Honeyman heeft mij in ieder geval met haar schijfstijl en haar unieke personages weten te raken. Wat een prachtig boek!
2
4
Reageer op deze recensie