Lezersrecensie
Een heerlijke doorlezen-tot-hij-uit-is feelgood!
Zodra je begint te lezen, ben je verkocht. Je denkt dat je in het sprookjeshuwelijk van hoofdpersoon Charlotte Meininger terecht bent gekomen. Maar niets is minder waar. Het blijkt de droombruiloft van haar best friend forever Antonia en een regelrechte nachtmerrie voor Charlotte.
De Duitse Ellen Berg heeft met haar roman ‘Ik wil ook zo’n man’ zeker geen standaard liefdesverhaal met standaard personages genomen. Charlotte is bijzonder: ze is 39 jaar, heeft een maatje meer met ronde vormen, is verslaafd aan gummibeertjes, ze staat bol van de angststoornissen en ziet vol schrik haar biologische klok wegtikken. Ze is een succesvol cardiologe, afkomstig uit het betere milieu en in het bezit van een groot appartement. Het enige dat nog ontbreekt is een man! Haar overbeschermende ouders proberen nog steeds haar leven te regelen en doen er alles aan om Charlotte aan de man te brengen. Natuurlijk niet zomaar een man, maar een man die past binnen het elitaire milieu waarbinnen ze zichzelf bewegen. Maar Charlotte doet voor een keer in haar leven niet wat haar ouders van haar verwachten. Ze valt voor loodgieter Uwe Starck. De verschillen tussen hen kunnen niet groter zijn. Houdt hun liefde stand of doen alle negatieve reacties uit Charlottes familie- en vriendenkring hun liefde de das om?
Wat een fijne schrijfstijl heeft Berg. Vol humor steekt ze de draak met al die vooroordelen die de snobistische elite heeft over mensen die een stapje lager op de maatschappelijke ladder staan. Natuurlijk zijn de karakters uitvergroot, maar in de praktijk zit er zeker een kern van waarheid in het gedrag van de zogenaamde gegoede burgerij. Tegelijkertijd slaagt Berg erin om de kwetsbaarheid van Charlotte, die moet dealen met haar neuroses, luchtig te houden. Charlottes ouders zijn echt verschrikkelijk in de manier waarop ze inbreuk plegen op Charlottes leven. En mogelijk nog erger is haar beste vriendin Antonia. Met zo’n vriendin heb je geen vijand meer nodig. Gelukkig is daar Uwe: ruwe bolster, blanke pit met het hart op de tong, eerlijk en vol oprechte liefde voor Charlotte. Hij leert haar onbekommerd van het leven te genieten en zich in te zetten voor mensen die haar hulp nodig hebben.
De opbouw van het verhaal is prima. Je ziet Charlotte langzaam met de hulp van Uwe veranderen van een dwangneuroot naar een persoon die langzaam maar zeker haar angststoornissen de baas wordt. Je kan niet anders dan Charlotte en Uwe in je hart sluiten en hopen dat ze alle vooroordelen de baas kunnen en dat hun liefde ondanks alle verschillen blijft standhouden. ‘Ik wil ook zo’n man’ is een heerlijke doorlezen-tot-het-uit-is feelgood. Ik ben fan!
De Duitse Ellen Berg heeft met haar roman ‘Ik wil ook zo’n man’ zeker geen standaard liefdesverhaal met standaard personages genomen. Charlotte is bijzonder: ze is 39 jaar, heeft een maatje meer met ronde vormen, is verslaafd aan gummibeertjes, ze staat bol van de angststoornissen en ziet vol schrik haar biologische klok wegtikken. Ze is een succesvol cardiologe, afkomstig uit het betere milieu en in het bezit van een groot appartement. Het enige dat nog ontbreekt is een man! Haar overbeschermende ouders proberen nog steeds haar leven te regelen en doen er alles aan om Charlotte aan de man te brengen. Natuurlijk niet zomaar een man, maar een man die past binnen het elitaire milieu waarbinnen ze zichzelf bewegen. Maar Charlotte doet voor een keer in haar leven niet wat haar ouders van haar verwachten. Ze valt voor loodgieter Uwe Starck. De verschillen tussen hen kunnen niet groter zijn. Houdt hun liefde stand of doen alle negatieve reacties uit Charlottes familie- en vriendenkring hun liefde de das om?
Wat een fijne schrijfstijl heeft Berg. Vol humor steekt ze de draak met al die vooroordelen die de snobistische elite heeft over mensen die een stapje lager op de maatschappelijke ladder staan. Natuurlijk zijn de karakters uitvergroot, maar in de praktijk zit er zeker een kern van waarheid in het gedrag van de zogenaamde gegoede burgerij. Tegelijkertijd slaagt Berg erin om de kwetsbaarheid van Charlotte, die moet dealen met haar neuroses, luchtig te houden. Charlottes ouders zijn echt verschrikkelijk in de manier waarop ze inbreuk plegen op Charlottes leven. En mogelijk nog erger is haar beste vriendin Antonia. Met zo’n vriendin heb je geen vijand meer nodig. Gelukkig is daar Uwe: ruwe bolster, blanke pit met het hart op de tong, eerlijk en vol oprechte liefde voor Charlotte. Hij leert haar onbekommerd van het leven te genieten en zich in te zetten voor mensen die haar hulp nodig hebben.
De opbouw van het verhaal is prima. Je ziet Charlotte langzaam met de hulp van Uwe veranderen van een dwangneuroot naar een persoon die langzaam maar zeker haar angststoornissen de baas wordt. Je kan niet anders dan Charlotte en Uwe in je hart sluiten en hopen dat ze alle vooroordelen de baas kunnen en dat hun liefde ondanks alle verschillen blijft standhouden. ‘Ik wil ook zo’n man’ is een heerlijke doorlezen-tot-het-uit-is feelgood. Ik ben fan!
1
Reageer op deze recensie