Interessante historische feiten in prettig leesbaar verhaal

Nachtblauw van Simone van der Vlugt gaat over boerendochter Catrijn. Na een one night stand met weduwnaar Govert, blijkt ze zwanger en trouwt ze met hem. Maar het is geen gelukkig huwelijk. Hij mishandelt haar, waardoor ze haar baby verliest. Als Govert na de zoveelste mishandeling dronken in slaap valt, zorgt ze ervoor dat hij nooit meer wakker wordt. Ze verkoopt haar geërfde bezittingen en besluit haar geboortedorp te verlaten. Uiteindelijk wordt ze na bemiddeling van de avonturier Mattias van Nulandt, die haar hart steelt, huishoudster bij Mattias’ broer en schoonzuster Adriaen en Brigitta. Het verhaal speelt zich af in Gouden Eeuw en het is de tijd van Rembrandt van Rijn. Catrijn ontmoet deze illustere schilder als Adriaen en Brigitta een schilderij van de meester willen kopen. Brigitta houdt van schilderen en ze krijgt les van Rembrandts leerling Nicolaas Maes. Als chaperonne van Brigitta steekt Catrijn zelf ook veel van deze lessen op. Dan haalt haar verleden haar in als boerenknecht Jacob haar met de dood van Govert chanteert. Ze vlucht naar Delft waar ze bij Adriaens’ broer Evert als schilderes in zijn plateelbakkerij aan de slag kan. Daar komt ze voor de keuze te staan om te wachten op haar grote liefde Mattias die voor jaren de zee op gaat of te trouwen met de man die haar zekerheid kan bieden.

Nachtblauw was mijn eerste kennismaking met de historische romans van Simone van der Vlugt en ik moet eerlijk zeggen: het smaakt naar meer. Ze heeft haar research grondig gedaan en ze verwerkt fictie met historische werkelijk bestaande personages en gebeurtenissen op een geloofwaardige manier. Het leuke is dat je er ook nog echt iets van opsteekt. Ik wist bijvoorbeeld eigenlijk niets van de opkomst van de plateelbakkerijen in Delft of van de fatale Delftse donderslag. En het feit dat Jan Vermeer als kastelein werkte in het café van zijn moeder was ook onbekend voor mij. Toch is het soms een beetje te veel van het goede. Catrijn maakt wel erg veel mee in haar leven. Ze ontmoet zo’n beetje alle grote kunstschilders van die tijd: Rembrandt van Rijn, Nicolaes Maes, Johannes Vermeer en Carel Fabritius, ze overleeft ternauwernood de Delftse donderslag die in 1654 de binnenstad van Delft verwoest en de pestepidemie die in vele steden dood en verderf zaait. Ondanks dat maken juist die historische feiten het wel weer tot een boeiend verhaal en door de toegankelijke schrijfstijl van Simone van der Vlugt leest het boek heerlijk vlot weg. Door het wat simpele taalgebruik werd ik alleen niet echt geraakt door het verhaal, terwijl Catrijn behoorlijk heftige dingen meemaakt. Het bleef voor mij net iets te afstandelijk, te zakelijk en te oppervlakkig. Dat neemt niet weg dat ik het verhaal met veel plezier heb gelezen en er ook nog iets van opgestoken heb.