Lezersrecensie
Lachen en meeleven
Als je Sex & the Single 1 van hardcore single Thom Arisman in het openbaar leest, zullen vreemde blikken waarschijnlijk je deel zijn. Alleen al de cover met die bijzonder appetijtelijke Adonis (helaas zonder hoofd) en de titel trekken natuurlijk al bekijks, maar als je er dan ook nog hardop om moet schaterlachen, ja, dan wordt er dus raar naar je gekeken. Maar het is nu eenmaal een ideaal boek om je onderweg mee te vermaken door de korte hoofdstukken (columngrootte) of om nog even snel een hoofdstuk te lezen terwijl je wacht tot het eten klaar is.
In korte zinnen en duidelijke, heldere taal licht hij het vrouwelijk geslacht door en spaart hij ook zichzelf niet. Dit leidt vaak tot uiterst grappige verhalen, maar toch zit er ook altijd wel een beetje een ernstige ondertoon in. Want tussen de regels door wordt duidelijk dat hij eigenlijk helemaal geen ‘relatiemateriaal’ is. Zo hanteert hij bijvoorbeeld het ‘geen-twee-nachten-achter-elkaar-principe’, wordt hij gillend gek als een vrouw haar spullen in zijn geordende appartement laat slingeren en is hij een grote twijfelkont. Maar het meest komt de ernst en zijn kwetsbaarheid tot uiting als hij schrijft over zijn ouders, die hem op jonge leeftijd in de steek hebben gelaten, en zijn grote liefde voor zijn oma, die hem heeft opgevoed en hem onvoorwaardelijk heeft liefgehad. Op die momenten zou je Thom in je armen willen nemend en hem al je liefde willen geven om de eenzaamheid die daar uitspreekt voor altijd uit zijn leven te bannen. Maar als direct daarna de luchtige toon terugkomt vraag je je af waarom er überhaupt een vrouw met deze einzelgänger haar geluk zou willen beproeven. En dat is toch knap, dat je om een boek, waarvan je verwacht dat het een luchtig niemendalletje is, het ene moment kan dubbel liggen en het volgende moment oprecht ontroerd kan zijn.
De grote vraag blijft nu: wie is Thom Arisman en hoe ziet hij er in hemelsnaam uit. Want je kan googlen tot je ons weegt, maar een foto van hem zal je niet vinden. En misschien is dat maar goed ook. Zo blijft Thom die mysterieuze man die hopelijk ooit die Ene, Grote Liefde zal vinden. Dat hij daar zelf waarschijnlijk ook een hard hoofd in heeft blijkt wel uit het feit dat dit pas het eerste boek uit de trilogie is en er dus nog twee op stapel staan. En hoewel jammer voor Thom, zal zijn grote schare fans daar vast niet rouwig om zijn.
In korte zinnen en duidelijke, heldere taal licht hij het vrouwelijk geslacht door en spaart hij ook zichzelf niet. Dit leidt vaak tot uiterst grappige verhalen, maar toch zit er ook altijd wel een beetje een ernstige ondertoon in. Want tussen de regels door wordt duidelijk dat hij eigenlijk helemaal geen ‘relatiemateriaal’ is. Zo hanteert hij bijvoorbeeld het ‘geen-twee-nachten-achter-elkaar-principe’, wordt hij gillend gek als een vrouw haar spullen in zijn geordende appartement laat slingeren en is hij een grote twijfelkont. Maar het meest komt de ernst en zijn kwetsbaarheid tot uiting als hij schrijft over zijn ouders, die hem op jonge leeftijd in de steek hebben gelaten, en zijn grote liefde voor zijn oma, die hem heeft opgevoed en hem onvoorwaardelijk heeft liefgehad. Op die momenten zou je Thom in je armen willen nemend en hem al je liefde willen geven om de eenzaamheid die daar uitspreekt voor altijd uit zijn leven te bannen. Maar als direct daarna de luchtige toon terugkomt vraag je je af waarom er überhaupt een vrouw met deze einzelgänger haar geluk zou willen beproeven. En dat is toch knap, dat je om een boek, waarvan je verwacht dat het een luchtig niemendalletje is, het ene moment kan dubbel liggen en het volgende moment oprecht ontroerd kan zijn.
De grote vraag blijft nu: wie is Thom Arisman en hoe ziet hij er in hemelsnaam uit. Want je kan googlen tot je ons weegt, maar een foto van hem zal je niet vinden. En misschien is dat maar goed ook. Zo blijft Thom die mysterieuze man die hopelijk ooit die Ene, Grote Liefde zal vinden. Dat hij daar zelf waarschijnlijk ook een hard hoofd in heeft blijkt wel uit het feit dat dit pas het eerste boek uit de trilogie is en er dus nog twee op stapel staan. En hoewel jammer voor Thom, zal zijn grote schare fans daar vast niet rouwig om zijn.
1
Reageer op deze recensie