Lezersrecensie
Kan het boek de hoge verwachtingen waar maken?
De Krijtman van C.J. Tudor is een debuutthriller en ik had hoge verwachtingen door alle verhalen. De beknopte beschrijving op de achterkant van het boek is mysterieus en laat veel aan de verbeelding over. Is het verhaal net zo bloedstollend als de omschrijving aan de achterkant mij deed vermoeden?
Het boek vertelt het verhaal van Ed (Eddie) en zijn vrienden en speelt zich af in twee verschillende periodes: de Eddie van 12 jaar en de Eddie van nu, 30 jaar ouder. Eddie en zijn vrienden maken als jonge tieners behoorlijk wat mee en er wordt zelfs een lichaam gevonden. Deze gebeurtenissen maken behoorlijk wat indruk. Door een tip gaan Eddie en zijn vrienden in geheimschrift met elkaar communiceren: de krijtmannetjes. Maar dan beginnen de krijtmannetjes een eigen leven te leiden. Zelfs 30 jaar later achtervolgt het verhaal hen nog steeds en is de moordenaar nooit gevonden.. Het is een verhaal over vriendschap, geheimen en vertrouwen: wat vertel je wel en aan wie?
Het boek leest ontzettend lekker weg, maar spanning en sensatie zul je in dit boek niet vinden. Bloedstollend? Nee. Het is eerder een mysterieus verhaal; een raadsel dat opgelost moet worden. De schrijfster zet je telkens op het verkeerde been. Het verhaal is - naar mijn mening - soms een tikje langdradig, maar alles staat wel in verband met elkaar. Door de vlotte manier van schrijven wil je niet stoppen met lezen. Al met al is het een vermakelijk boek, maar heeft het mijn (hoge) verwachtingen niet kunnen waarmaken en was het niet helemaal wat ik ervan had verwacht. Desalniettemin ben ik wel benieuwd naar de toekomstige boeken van C.J. Tudor.
Het boek vertelt het verhaal van Ed (Eddie) en zijn vrienden en speelt zich af in twee verschillende periodes: de Eddie van 12 jaar en de Eddie van nu, 30 jaar ouder. Eddie en zijn vrienden maken als jonge tieners behoorlijk wat mee en er wordt zelfs een lichaam gevonden. Deze gebeurtenissen maken behoorlijk wat indruk. Door een tip gaan Eddie en zijn vrienden in geheimschrift met elkaar communiceren: de krijtmannetjes. Maar dan beginnen de krijtmannetjes een eigen leven te leiden. Zelfs 30 jaar later achtervolgt het verhaal hen nog steeds en is de moordenaar nooit gevonden.. Het is een verhaal over vriendschap, geheimen en vertrouwen: wat vertel je wel en aan wie?
Het boek leest ontzettend lekker weg, maar spanning en sensatie zul je in dit boek niet vinden. Bloedstollend? Nee. Het is eerder een mysterieus verhaal; een raadsel dat opgelost moet worden. De schrijfster zet je telkens op het verkeerde been. Het verhaal is - naar mijn mening - soms een tikje langdradig, maar alles staat wel in verband met elkaar. Door de vlotte manier van schrijven wil je niet stoppen met lezen. Al met al is het een vermakelijk boek, maar heeft het mijn (hoge) verwachtingen niet kunnen waarmaken en was het niet helemaal wat ik ervan had verwacht. Desalniettemin ben ik wel benieuwd naar de toekomstige boeken van C.J. Tudor.
1
Reageer op deze recensie