Monsterlijk goed

Zoek me tussen de sterren van Francesca Zappia heeft twee verhalen: het verhaal van Eliza Mirk en het verhaal van Amity, Dallas en de zeemonsters. Eliza Mirk is niet je typische YA-held: ze heeft geen vrienden in real life, praat tegen niemand op haar school, en is eigenlijk alleen maar bezig met het tekenen van haar strip Monsterzee. Maar dan komt Wallace naar haar school, en dat verandert alles.

De naam Francesca Zappia is zo bijzonder dat het haast wel een pseudoniem moet zijn, net zoals Eliza’s pseudoniem LadyAstronomia, maar niets is minder waar. Wel publiceert Zappia ook verhalen online: twee keer per week komt een deel van haar verhaal The Children of Hypnos online op Wattpad. Extra leuk is dat Kinderen van Hypnos ook de favoriete serie van Eliza is in Zoek me tussen de sterren.

Een bijzondere toevoeging aan het fictieverhaal van Eliza is het verhaal van Monsterzee dat zich ook in Zoek me tussen de sterren ontvouwt. De strip staat uitgetekend in het boek, waardoor er twee verhalen in één verteld worden. De verhalen werken samen: wanneer Eliza minder inspiratie heeft, zijn er ook minder pagina’s van haar strip. 

Het hebben van je identiteit en een online identiteit of pseudoniem zijn belangrijke thema’s in Zoek me tussen de sterren. Eliza publiceert haar strip onder een pseudoniem en niemand op school weet van haar buitenschoolse activiteiten. Dan komt er een nieuwe jongen op haar school: Wallace. Hij vertelt haar dat hij fan is van Monsterzee en ze worden vrienden. Maar het wordt steeds moeilijker voor Eliza om haar online identiteit te onthullen, ondanks dat Wallace wél de zijne prijsgeeft. Hoe lang kan ze haar geheim bewaren?

Een ander taboe dat Zappia doorbreekt is het hebben van depressie en een writers block. Eliza zit niet lekker in haar vel: ze heeft geen vrienden op school, kan het niet goed vinden met haar ouders en ze geeft zelfs aan: “School is een monster”. Het is vooral sterk dat Eliza ook hulp accepteert, hiermee laat Zappia zien dat het nodig hebben van hulp geen zonde is. Hiermee kan ze haar lezers een goede les bijbrengen. “Er schuilen monsters in de zee”, maar Eliza leert realiseren dat ze zelf de monsters te lijf kan gaan. 

Ze verliest zichzelf in het tekenen van haar strip: dit is haar uitlaatklep. Daarnaast houdt ze er vrienden aan over, die ze veel spreekt via de chat. Wallace is Eliza’s eerste echte vriend in real life, en langzaam ontvouwt het verhaal zich tot een voorzichtige YA-romance. Maar dit is niet het hoofdthema van het boek en het verhaal blijft in de schaduw staan van wat echt belangrijk is: Eliza’s worstelingen met haar (online) identiteit en geluk.

Al met al is Zoek me tussen de sterren een goed, indrukwekkend boek dat belangrijke thema’s behandelt. Het leest heerlijk weg door de korte hoofdstukken en de hoofdstukken van Monsterzee zijn een welkome afwisseling.